Ήθελε να αποδείξει στον εαυτό του ότι είχε δίκιο στην ερμηνεία του προσώπου στο πορτρέτο. Ήθελε να καθαρίσει την ντροπή τα να έχει καθίσει ένας εγκληματίας στην έδρα του δικαστή αντί για το εδώλιο του κατηγορουμένου. Αλλά θα έπρεπε να αποδεχθεί το λάθος του και να το αγαπήσει. Ίσως να το προκάλεσε κιόλας. Ίσως, στο βάθος της καρδιάς του, να ευχαριστιόταν και λίγο με τον εαυτό του για την ικανότητά του να καταλαβαίνει τα πρόσωπα.
Ο Άλαν Γκραντ, αστυνομικός επιθεωρητής της Scotland Yard, κατά τη διάρκεια μιας καταδίωξης πέφτει σε μια καταπακτή με αποτέλεσμα να σπάσει το πόδι του και να τραυματιστεί σοβαρά στη σπονδυλική του στήλη, όπου καταλήγει στο νοσοκομείο. Ο Γκραντ είναι πλέον υποχρεωμένος να μείνει σε πλήρη ακινησία. Η ώρες του στο νοσοκομείο κυλούν αργά και βασανιστικά, διότι όντας ως άνθρωπος της δράσης δεν έχει συνηθίσει να μένει σε αδράνεια και να βρίσκεται εξαρτημένος από τους άλλους.
Οι φίλοι του προκειμένου να του αναπτερώσουν το ηθικό και να τον βοηθήσουν να βρει διάφορους τρόπους για να ξεγελάσει το χρόνο του στέλνουν γράμματα και διάφορα δώρα. Η προσοχή του εστιάζεται σε μια συλλογή πορτρέτων ιστορικών προσώπων που του είχε φέρει η καλή του φίλη Μάρτα Χάλαρντ και συγκεκριμένα σ’ αυτό του Ριχάρδου Γ’, βασιλιά της Αγγλίας.
Συνηθισμένος από τη φύση του επαγγέλματός του ν’ αναλύει τα χαρακτηριστικά ενός προσώπου, επιχειρεί να εξιχνιάσει το πιο πολυσυζητημένο έγκλημα που διαπράχθηκε στην ιστορία της Αγγλίας, αυτό της δολοφονίας των δύο μικρών Πριγκίπων του Πύργου και διαδόχων του θρόνου. Συνοδοιπόρος του σ’ αυτό το ταξίδι στο χρόνο θα είναι ο νεαρός ερευνητής Μπρεντ Κάρανταϊν, όπου σε συνδυασμό με την πρόσβασή που διαθέτει σε πρωτογενείς πηγές και με την αστυνομική λογική του Γκραντ θα προσπαθήσουν να ξετυλίξουν το νήμα του μυστηρίου ενώ το συμπέρασμα στο οποίο θα οδηγηθούν θα είναι εντελώς απροσδόκητο.
“Η Κόρη του Χρόνου” (1951) ψηφίστηκε το 1990 ως η καλύτερη ιστορία μυστηρίου όλων των εποχών από την Ένωση Βρετανών Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας. Η Josephine Tey (Elizabeth Mackintosh) προσφέρει ένα μυθιστόρημα στο οποίο εξετάζει με διαφορετική σκοπιά την ιστορία των Πριγκίπων του Πύργου και παράλληλα αποδεικνύει το βάθος της έρευνα που είχε πραγματοποιήσει για την ολοκλήρωσή του. Ωστόσο, αν και η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα στο χώρο ενός νοσοκομείο μου, κρατάει σε εγρήγορση τον σύγχρονο αναγνώστη και εντείνει το ενδιαφέρον του για την κατάληξή της. Συνοπτικά, θα λέγαμε ότι “Η Κόρη του Χρόνου” αποτελεί μια ενδιαφέρουσα αναγνωστική επιλογή διότι συνδυάζει άψογα το μυστήριο με την ιστορία της Αγγλίας του Μεσαίωνα.
Το μυθιστόρημα της Josephine Tey “Η Κόρη του Χρόνου” είναι το 8ο κατά σειρά λογοτεχνικό μυθιστόρημα της σειράς Aldina Μυστήριο και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Gutenberg.
Σχετικά άρθρα
Ιστορίες Μυστηρίου: “Ο Βραζιλιάνικος Αγριόγατος και Άλλες Ιστορίες Μυστηρίου” του Arthur Conan Doyle
Ιστορίες Μυστηρίου: “Ο Ασημένιος Καθρέφτης και Άλλες Ιστορίες Μυστηρίου” του Arthur Conan Doyle
Ιστορίες Μυστηρίου: “Υπόθεση Λέβενγουορθ” της Anna Katharine Green
Ιστορίες Μυστηρίου: “Το Θαμμένο Μυστικό” του Wilkie Collins
Ιστορίες Μυστηρίου: “Υπόθεση Λερούζ” του Έmile Gaboriau
Ιστορίες Μυστηρίου: “Με τα μάτια κλειστά” του Gianrico Carofiglio