Χρειαζόταν ένα σταθερό σημείο αναφοράς, έναν άξονα, μιαν αλυσίδα έστω, που – όσο μακριά και αν ήταν, όσους κρίκους και να είχε – να καταλήγει σε μια άγκυρα.
Ο Πάρης Κερκινός, νόθος γιός ενός αρβανίτη άρχοντα, μεγαλώνει ανάμεσα στους ελαιώνες της Ελευσίνας και τα καταπράσινα βουνά της Πάρνηθας. Ανήσυχος, περιπετειώδης και πνευματώδης από μικρή ηλικία δεν μπορεί να αποδεχθεί την παρέμβαση τρίτων στη ζωή του. Ταυτόχρονα και ενώ η χώρα βρίσκεται σε πολεμικό και πολιτικό αναβρασμό, φεύγει κυνηγημένος για την Αθήνα.
Μεγάλο του όνειρο είναι να διαπρέψει στην υποκριτική. Η ζωή όμως έχει άλλα σχέδια για εκείνον. Μπορεί το άστρο του ως ηθοποιός στην Αθήνα των αρχών του 20ου αιώνα να μην έλαμψε ποτέ, αλλά όταν εισβάλει στη ζωή του η εκκεντρική Ήβη Σπρίνγκφιλντ, θα τον μετατρέψει στον πιο ξακουστό ποιητή που πέρασε από τον πνευματικό κόσμο εκείνης της εποχής.
…..θυμάμαι όταν την πρωταντίκρισα. Σάμπως να την πρωταντικρίζω κάθε στιγμή. Με το κοντό λευκό της φόρεμα, με την κοτσίδα να συστρέφεται και να κατηφορίζει όπως το φίδι του Ασκληπιού μέχρι τη μέση της, με τα λεπτά, τα δυνατά της πόδια, γυμνές πατούσες να αντλούν χυμούς – λες – απ’ το χώμα. Δεν ήξερα ποια ήταν, τι είχε ζήσει, πως σκεφτόταν. Δεν έβλεπα εμπρός μου γυναίκα. Έβλεπα λαχτάρα. Δίψα και πείνα και ορμή ασυγκράτητη να πάρει και να δώσει νόημα στον κόσμο. Καθίσαμε σε ένα πεζούλι. Ακαριαία ό,τι υπήρχε γύρω έσβησε “Μίλα μου! Πες μου!” μου ψιθύρισε η Ήβη. Κι ενώ εγώ δεν είχα ιδέα τι να της πω, ξεχείλισα – ως εκ θαύματος τους πό εμπνεύσεις, λέξεις και εικόνες. Κατάπληκτος με άκουγα να πλάθω κόσμους, να καταστρέφω και να υψώνω σύμπαντα, να σχεδιάζω μονοκοντυλιά τον πυρωμένο δίσκο του ήλιου. Της άναρχης αρχής. Ήταν η Ήβη που μου υπαγόρευε δίχως τα χείλη να σαλεύει; Ή είχε ξυπνήσει απλώς το μυστικό ποτάμι που εκ γενετής κόχλαζε εντός μου; Δεν έχει – θαρρώ – σημασία….. “
Ο έρωτας τους θυελλώδης, η ζωή και των δύο θα αλλάξει μια για πάντα. Θα ταξιδέψουν στη Νέα Υόρκη, η Ήβη θα τον μυήσει στον κόσμο της ελευθερίας, θα επιστρέψουν στην Αθήνα, οπου η κοινωνία τους αμφισβητεί, θα χωριστούν μα θα ξανασυναντηθούν για να προσπαθήσουν να ενώσουν τους κόσμους τους και να δημιουργήσουν εκείνον που θα τους ξαναγεννήσει από τις στάχτες τους.
Ο ΧρήστοςΧωμενίδης, εμπνευσμένος από τη ζωή και το έργο του Άγγελου Σικελιανού και της Εύα Πάλμερ, μας μεταφέρει σε μια διαφορετική Ελλάδα, εκείνη των Βαλκανικών Πολέμων, της Μικρασιατικής Καταστροφής, της πολιτικής αστάθειας και των αυστηρών κοινωνικών στερεότυπων. Η γλώσσα του Χρήστου Χωμενίδη είναι ζωντανή και ποιητική και οι περιγραφές του καταιγιστικές και ενθουσιώδεις. Αναμφίβολα “Ο Φοίνικας” είναι ένα μυθιστόρημα που δημιουργεί έντονα συναισθήματα ενω παράλληλα μας προκαλεί να αποτινάξουμε το οτιδήποτε συμβατικό και να αφεθούμε στο μεγαλείο της ζωής και του έρωτα.
Το μυθιστόρημα του Χρήστου Α.Χωμενίδη “Ο Φοίνικας” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Γεννημένος το 1966 στην Αθήνα, ο Χ.Α. Χωμενίδης έχει τελειώσει τη Νομική Σχολή. Το 1993 εξέδωσε το Σοφό Παιδί. Ακολούθησαν άλλα εννέα μυθιστορήματα και δεκάδες διηγήματα, που μεταφράστηκαν στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα ισπανικά, στα τσέχικα, στα λιθουανικά, στα τούρκικα και στα εβραϊκά.
Ο Χ. Α. Χωμενίδης κατοικεί πάντα στην Κυψέλη και επιμένει να ελπίζει στο καλύτερο. Το μυθιστόρημά του Νίκη τιμήθηκε με το βραβείο Ελληνικό Μυθιστόρημα της χρονιάς των βιβλιοπωλείων Public (2015), το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού Αναγνώστης (2015) και με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (2016).
Την άνοιξη του 2017 η Νίκη μεταφέρθηκε στο θέατρο σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή.
Το 2017 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Όσο πιο δυνατά με έδερνε, τόσο πιο δυνατά του τραγουδούσα.
Η ηλεκτρονική του διεύθυνση είναι: chomenidis@gmail.com
Τι έγραψαν για τον “Φοίνικα”
Τι κάνει τελικά τον Φοίνικα να είναι ίσως το καλύτερο μυθιστόρημα του Χωμενίδη;
Βασίλης Βασιλικός
Ωραίο και γενναίο μυθιστόρημα
Donteverreadme.WordPress.com
Το ποιητικό αφήγημα του Νεοελληνισμού.
Ξενοφών Μπρουντζάκης, Το Ποντίκι
..Ένιωσα το αίσθημα που σου προκαλούν οι μεγάλοι αθλητές όταν τους απολαμβάνεις στα καλύτερά τους χρόνια, στις μεγαλύτερές τους στιγμές. Ένιωσα τυχερός.
Αλέξης Γαγλιάς, HuffPost Greece
Ο συγγραφέας μας μεγαλώνει, ωριμάζει, μαλακώνει. Εννοείται ότι το βιβλίο διαβάζεται και στην παραλία. Όλα τα σπουδαία μυθιστορήματα διαβάζονται πρώτιστος στην παραλία.
Κώστας Γιαννακίδης, Protagon