Κατέκτησα τον κόσμο, αλλά ο κόσμος δεν είναι ασφαλής. Έδωσα ελευθερίες στον λαό και ο λαός φεύγει σαν κυνηγημένος μακριά τους σαν να’ταν αρρώστιες. Σιχαίνομαι όσους μπορώ να εμπιστευθώ και αγαπώ αυτούς που δεν θα δίσταζαν καθόλου να με προδώσουν. Και δεν ξέρω που πηγαίνουμε, αν και εγώ είμαι αυτός που οδηγεί τους Ρωμαίους προς το πεπρωμένο τους.
ΙΙΙ. Επιστολή: Ο Ιούλιος Καίσαρας στον Γάιο Οκτάβιο στην Απολλωνία, από τη Ρώμη (44 π.Χ)
Ο Ιούλιος Καίσαρας δολοφονείται και ορίζει για διάδοχό του, τον νεαρό ανιψιό του Γάιο Οκτάβιο, ο οποίος κατά την επιθυμία του δολοφονημένου Καίσαρα αποδέχεται τη κληρονομία του. Ο νεαρός Οκτάβιος, παρά τους αρχικούς δισταγμούς του, τις συνωμοσίες που δημιουργούνται γύρω του και έχοντας πάντα στο πλευρό του, τους πιστούς του φίλους – Μάρκο Αγρίππα, Γάιο Κίλνιο Μαικήνα, Σαλβιδιηνό Ρούφο – καταφέρνει να κατατροπώσει τους εχθρούς του και να εξελιχθεί αργά και σταθερά σε έναν ικανό και πανίσχυρο ηγέτη.
Το όνομα του Οκτάβιου Καίσαρα είναι σε όλα τα στόματα. Βρίσκεται στη Ρώμη, λείπει από τη Ρώμη. Είναι ο σωτήρας της Ρώμης, είναι αυτός που θα τη καταστρέψει. Θα τιμωρήσει τους δολοφόνους του Ιουλίου Καίσαρα, θα τους γεμίσει με δώρα. Όποια κι αν είναι η αλήθεια, αυτός ο αινιγματικός νεαρός έχει αιχμαλωτίσει τη φαντασία των Ρωμαίων κι ούτε εγώ έχω μπορέσει να του αντισταθώ.
Ι. Επιστολές: Ο Στράβωνας εξ Αμασείας στον Νικόλαο τον Δαμασκηνό, από τη Ρώμη (43 π.Χ.)
Στο πρώτο μέρος της ιστορίας παρακολουθούμε τη σταδιακή αναρρίχηση του Γάιου Οκτάβιου στην εξουσία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και στην προσπάθειά του να κερδίσει τη συμπάθεια των Ρωμαίων. Ο Οκτάβιος με μεθοδικές κινήσεις κατατροπώνει τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς του συμμαχώντας με τον Μάρκο Αντώνιο και τον Μάρκο Αιμίλιο Λέπιδο όπου σχηματίζουν τη Δεύτερη Τριανδρία.
Μετά τη νίκη τους στη Μάχη των Φιλίππων οι τρεις ισχυροί άντρες χωρίζουν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε επικράτειες όπου κυβερνούν σαν δικτάτορες. Ωστόσο δεν αργούν οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι έριδες να μπουν ανάμεσα τους διαλύοντας έτσι τη Τριανδρία, οδηγώντας τον Λέπιδο στη εξορία και τον Μάρκο Αντώνιο να συμμαχήσει με τη Βασίλισσα της Αιγύπτου, Κλεοπάτρα. Η ήττα όμως στη Ναυμαχία του Ακτίου θα προκαλέσει τη πτώση και την αυτοκτονία της ισχυρής βασίλισσας καθώς και αυτή του Μάρκου Αντώνιου.
Τότε κατάλαβα πως η ζωή μου είχε τελειώσει. Το ν’ αδιαφορεί κανείς για τον εαυτό του δεν είναι τίποτε, αλλά το ν’ αδιαφορεί για όσους έχει αγαπήσει είναι θέμα. Τα πάντα είναι πια αντικείμενο αδιάφορης περιέργειας, τίποτα δεν έχει σημασία.
ΙΙ. Ημερολόγιο της Ιουλίας, Παντατερία (4 μ.Χ.)
Στο δεύτερο μέρος του μυθιστορήματος πρωταγωνιστικό ρόλο παίρνει η κόρη του Αυγούστου, η Ιουλία. Ένα κορίτσι που ο πατέρας του, του έχει ιδιαίτερη αδυναμία και του παρέχει μόρφωση ανάλογη των αγοριών για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. Ο Αύγουστος Καίσαρας τη παντρεύει σε νεαρή ηλικία σύμφωνα με τα πολιτικά του συμφέροντα. Η Ιουλία ανέχεται τις επιθυμίες του πατέρα της, όμως με τον τρίτο άντρα της αρχίζει να αντιδρά, αποκτά εραστές και εμπλέκεται σε αποκρυφιστικές τελετές με αποτέλεσμα να τη σχολιάζει η κοινωνία της Ρώμης και να οδηγηθεί στην εξορία από τον πατέρα της.
Κατέληξα να πιστεύω πως στη ζωή του καθενός, αργά ή γρήγορα, έρχεται μια στιγμή που αντιλαμβάνεται (πέρα και πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο έχει αντιληφθεί ή ίσως αντιληφθεί στο μέλλον, και είτε μπορεί είτε όχι να εκφράσει αυτή την αντίληψη) το τρομακτικό γεγονός ότι είναι μόνος, ολομόναχος, και ότι δεν μπορεί ποτέ να είναι κάτι άλλο από το δύσμοιρο πράγμα που είναι ο εαυτός του.
Επιστολή: Ο Οκτάβιος Καίσαρας στον Νικόλαο τον Δαμασκηνό (14 μ.Χ.)
Στο τρίο και τελευταίο μέρος, ο Οκτάβιος Καίσαρας έχοντας πλέον στην ηλικία των 75 ετών και γνωρίζοντας ότι φτάνει στο λυκόφως της ζωής και της δυναστείας του κάνει τον προσωπικό του απολογισμό. Σε μια επιστολή εκ βαθέων στον ιστορικό και φιλόσοφο Νικόλαο τον Δαμασκηνό ο Αύγουστος μιλάει για τον εαυτό του, αποκαλύπτει τις πιο ανθρώπινες στιγμές του, για τις αποφάσεις που είχε λάβει στο παρελθόν αλλά και τους λόγους που έστειλε στην εξορία την ίδια του τη κόρη αλλά και του φόβους του όταν θα αναλάβει την εξουσία ο Τιβέριος.
Ο John Williams έχει δημιουργήσει ένα μυθιστόρημα σε επιστολική μορφή καθώς με αυτό το τρόπο δίνει την “ευκαιρία” στους ήρωες του να μιλούν οι ίδιοι για τον εαυτό τους δίνοντας μια διαφορετική και ξεχωριστή χροιά στην αφήγηση. Επιπλέον η ιδιαίτερη γραφή του συγγραφέα εκπλήσσει τον αναγνώστη με αποτέλεσμα να τον καθηλώνει και να του κρατά το ενδιαφέρον μέχρι τη τελευταία σελίδα. Τέλος πρέπει να αναφέρουμε ότι ο “Αύγουστος” υπήρξε το πιο επιτυχημένο μυθιστόρημα του John Williams, το οποίο απέσπασε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ (1973), ενώ γνώρισε έκτοτε τέσσερις ακόμα επανεκδόσεις.
Το μυθιστόρημα “Αύγουστος” του John Williams αποτελεί το δέκατο κατά σειρά βιβλίο της σειράς Aldina των Εκδόσεων Gutenberg.
Ποιος είναι ο John Williams
O John Williams γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1922 στο Κλάρκσβιλ του Τέξας. Μεταξύ 1942 και 1945 υπηρέτησε στη Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, στην Κίνα, την Μπούρμα και την Ινδία. Το πρώτο μυθιστόρημα, Nothing But the Night, εκδόθηκε από τι Shallow Press το 1948. Ακολούθησε η έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής του, The Broken Landscape, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο το 1949. Το δεύτερο μυθιστόρημα του Williams, το Butcher’s Crossing, εκδόθηκε από τον Macmillan το 1960. Αφού έλαβε το πρώτο του πτυχίο και το μεταπτυχιακό του από το Πανεπιστήμιο του Ντένβερ και κατόπιν το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, ο Williams επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ όπου δίδαξε λογοτεχνία και δημιουργική γραφή επί τριάντα χρόνια. Το 1963 χάρη σε μια υποτροφία συνέχισε τις σπουδές του στην Οξφόρδη. Μια επιχορήγηση από το Ίδρυμα Ροκφέλερ του έδωσε τη δυνατότητα να ταξιδέψει στην Ιταλία και να κάνει έρευνα για το τελευταίο του μυθιστόρημα, το Augustus, που εκδόθηκε το 1972. Ο John Williams πέθανε στο Φέιετβιλ του Άρκανσο στις 4 Μαρτίου 1994.
Σχετικά άρθρα
Βιβλία που πρέπει να διαβάσετε: “Ο Στόουνερ” – John Williams