Με αφορμή τη κυκλοφορία του νέου μυθιστορήματος της Ελένης Γαληνού με τίτλο “Μυστική Διαθήκη”, το Πελοποννησιακό Πρακτορείο Ειδήσεων είχε την χαρά να συνομιλήσει μαζί της. Η γνωστή συγγραφέας αναφέρθηκε στα πρώτα της βήματα στο χώρο της λογοτεχνίας, τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να ασχοληθεί με τη ζωή της Δούκισσας της Πλακεντίας και μας ανακοίνωσε το ερχομό δεύτερου βιβλίου όπου θα αποκαλύπτονται θρύλοι και στοιχεία που δεν αποκαλύφθηκαν στο πρώτο βιβλίο.
Ακολουθεί η συνέντευξη
Τον Μάρτιο του 2018 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Διόπτρα το νέο σας μυθιστόρημα με τίτλο «Μυστική Διαθήκη». Θα μπορούσατε να μας κάνετε μια σύντομη περιγραφή των όσων πρόκειται να διαβάσουμε σε αυτό;
Η Μυστική Διαθήκη, είναι ένα μυθιστόρημα με μυστήριο, φαντασία, ιστορικά πρόσωπα και πραγματικά στοιχεία. Η κεντρική ηρωίδα μου η Ελίζα, μετά τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας της, ανακαλύπτει σε μια κρύπτη του σπιτιού της ένα παλιό κόσμημα, επιστολές μιας Γαλλίδας αριστοκράτισσας του 19ου αιώνα και ένα κουτί με περίεργους χάρτες. Με αφετηρία αυτά τα στοιχεία, ξεκινάει μια μυστηριώδη αναζήτηση, που την φέρνει αντιμέτωπη με ίντριγκες, θρύλους, ιστορικά παράδοξα και γνωστά πρόσωπα, αινιγματικά κτίρια της πρωτεύουσας, εκκλησίες με μυστικά περάσματα κι ένα λαβύρινθο από σήραγγες της υπόγειας Αθήνας. Κι όσο το κουβάρι ξετυλίγεται, το μυστήριο και ο κίνδυνος για την Ελίζα βαθαίνουν. Μια ανεξήγητη σχέση συνδέει την οικογένειά της με τη Δούκισσα της Πλακεντίας κι ένα μυστικό αιώνων απειλείται. Μόνο η γιαγιά Ελίζα γνωρίζει την ανατρεπτική αλήθεια. Η Μυστική Διαθήκη κρύβει κάτι που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί. Το μυθιστόρημα κινείται σε δύο χρόνους. Ότι διαδραματίζεται στο παρελθόν, είναι η πραγματική ζωή της Δούκισσας και στο παρόν, ο μύθος με την Ελίζα και την Μυστική Διαθήκη, που όμως κινείται στα πραγματικά στοιχεία που υπάρχουν σε αυτήν την πόλη. Στο τέλος οι δυο χρόνοι δένουν αρμονικά κι αφήνουν την αίσθηση ότι αυτό το μυθιστόρημα θα μπορούσε να είναι αλήθεια.
Ποιο ήταν το έναυσμα για να ασχοληθείτε με τη συγγραφή και τι σας έχει μείνει χαρακτηριστικά στη μέχρι τώρα πορεία σας στο χώρο;
Ασχολούμενη χρόνια με την ποίηση και τον στίχο, ξύπνησε κάποια η ανάγκη να πω μια ιστορία με περισσότερα λόγια από ότι μέσα από τους στίχους ενός ποιήματος ή ενός τραγουδιού. Κι όταν ξεκίνησα αυτήν την διαδρομή, με κέρδισε αμέσως, μαγεύτηκα, κόλλησα, από το πρώτο κιόλας μυθιστόρημα και κατάλαβα πως η πορεία θα είναι μεγάλη. Νιώθω ότι μπορώ να εκφραστώ μέσα από τη λογοτεχνία. Να μιλήσω για ανθρώπους, σχέσεις, ιδέες, κοινωνικά προβλήματα, σωστές ή λανθασμένες συμπεριφορές, ενώ συγχρόνως, μπορώ να πλάσω μια ιστορία με δράση και αγωνία που θα κερδίσει εύκολα τον αναγνώστη μου και θα τον κρατήσει σε ενδιαφέρον μέχρι το τέλος. Το ταξίδι της συγγραφής μοιάζει μαγικό και μου αφήνει πάντα μια δίψα να επανέλθω σύντομα με νέα ιστορία.
Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη ζωή της Δούκισσας της Πλακεντίας;
Θεωρώ, ότι αν διαβάσει κάποιος την ζωή αυτής τη γυναίκας, της θα συγκλονιστεί. Είναι ανατρεπτική, τραγική, μυστηριώδης και ιδιαίτερα μυθιστορηματική. Επόμενο ήταν λοιπόν όταν την διάβασα ολόκληρη, να εντυπωσιαστώ και να αποφασίσω να γράψω για εκείνη. Όταν μάλιστα άρχισα να βλέπω κάποια γεγονότα μέσα από τα δικά της μάτια, τότε κατάλαβα τον καημό και την τρέλα που κουβαλούσε. Ωστόσο αυτή η γυναίκα υπήρξε μια προσωπικότητα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη, σκοτεινή και φωτεινή μαζί. Ο τρόπος που έζησε και όσα έκανε, έχτισαν γύρω της ένα σωρό εντυπωσιακούς θρύλους. Οι περισσότεροι είναι αληθινοί όμως έχουν ρίξει ένα πέπλο μυστηρίου πάνω στην μορφή της που δεν ξέρεις πόσα από αυτά να πιστέψεις.
Ποιες ιδιαιτερότητες έχει η συγγραφή ενός ιστορικού μυθιστορήματος;
Χρειάζεται πολύ διάβασμα και προσεκτική έρευνα μέχρι να συγκεντρώσεις τα πραγματικά στοιχεία σε όλα τα επίπεδα, και μετά, να τα διαχειριστείς σωστά, ώστε να δώσεις ένα πολύ ωραίο μύθο που να δένει με έξυπνο τρόπο τα γεγονότα και παράλληλα να μοιάζει με αλήθεια. Αυτή η μίξη, είναι το δυνατό στοιχείο για ένα βιβλίο που θέλει να δέσει τον μύθο με την Ιστορία.
Τι είδους έρευνα κάνατε προκειμένου να ολοκληρώσετε τη «Μυστική Διαθήκη».
Οι πηγές μου υπήρξαν πολλές και διαφορετικές, αν και ήδη γνώριζα αρκετά για το θέμα μου. Η συνεχόμενη έρευνα κράτησε μήνες και δεν ήταν καθόλου εύκολη. Τόσο η ζωή της Δούκισσας, όσο και οι υπόγειες στοές, κουβαλούν πολλές ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες που έπρεπε να συγκεντρώσω, να συγκρίνω και να επιλέξω την πιο πιθανή. Για πολλά από αυτά που αναφέρω στο μυθιστόρημά μου, πέρα από την αναζήτηση σε βιβλία και ίντερνετ, βγήκα η ίδια στο δρόμο και τα έψαξα περπατώντας την Αθήνα και μελετώντας γνωστά και άγνωστα κτήρια. Κι όσο βάθαινε η έρευνα, τόσο πειθόμουν πως αυτή η μυστηριώδης γυναίκα, είχε τελικά μεγάλο ενδιαφέρον για τις υπόγειες στοές της Αθήνας και της Πεντέλης και είμαι πλέον σίγουρη πως έμπαινε σ’ αυτές. Υπάρχουν τόσα πολλά μυστήρια γύρω από τη ζωή της και όσα έκανε, που γεννούν διαρκώς υπόνοιες και ερωτηματικά με έντονο ενδιαφέρον για περισσότερη και βαθύτερη διερεύνηση. Θα ακολουθήσει λοιπόν κι ένα δεύτερο βιβλίο.
Ποιος χαρακτήρας σας δυσκόλεψε περισσότερο κατά τη διάρκεια της συγγραφής του μυθιστορήματός σας;
Η ίδια η Δούκισσα που την παρουσιάζω σαν μια από τις ηρωίδες μου. Ήταν τόσο αντιφατική και παράξενη προσωπικότητα, που μου πήρε καιρό και αρκετή προσπάθεια μέχρι να μπω στην ψυχή της και στο μυαλό της ώστε να την περιγράψω όσο πιο πιστά μπορούσα.
Θεωρείτε πως ένας συγγραφέας πρέπει να είναι σταθερός στο είδος γραφής με το οποίο αρχικά ξεκίνησε ή να παίρνει το ρίσκο να δοκιμάζει κι άλλα είδη;
Πιστεύω ότι ο κάθε συγγραφέας πρέπει να ακολουθεί την έμπνευσή του. Αν νοιώσει πως έχει να δώσει κάτι καινούργιο μέσα από ένα άλλο είδος πρέπει να το ρισκάρει. Κρίνω αναγκαίο όμως πρώτα, να μελετήσει προσεκτικά τα μυστικά του νέου είδους που θα ασχοληθεί. Πιστεύω ότι αντί να επαναλαμβάνεται, είναι καλυτέρα να δώσεις κάτι φρέσκο και διαφορετικό στον αναγνώστη του.
Διαβάζετε τις κριτικές των βιβλίων σας; Πως διαχειρίζεστε τις θετικές και πως τις αρνητικές;
Φυσικά και τις διαβάζω και είναι όλες καλοδεχούμενες αρκεί να είναι ειλικρινείς. Ωστόσο δεν με επηρεάζουν πολύ, διότι μια κριτική είτε είναι καλή είτε είναι κακή, δεν εκφράζει τίποτα παραπάνω από την γνώμη του ανθρώπου που την γράφει.
Όταν κάποιος αναγνώστης διαβάσει το μυθιστόρημα σας «Μυστική Διαθήκη», τι αίσθηση πιστεύετε ότι θα του αφήσει στο τέλος;
Για το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, έχω ήδη κάποιες πραγματικές εικόνες. Μου έχουν πει πως τους τράβηξε εύκολα το θέμα μου και τους εντυπωσίασε, μπήκαν αμέσως στην ίντριγκα και το μυστήριο, τους συγκλόνισαν όσα έμαθαν για την ταραχώδη ζωής της Δούκισσας και τις υπόγειες στοές της Αθήνας, κι τους έβαλε ένα σωρό ερωτηματικά, που κάποιους, τους έβγαλε στον δρόμο. Γιατί αυτό το ξεχωριστό έχει το συγκεκριμένο βιβλίο: Πολλά από τα στοιχεία που αναφέρω μέσα, μπορούμε να βγούμε στους δρόμους της Αθήνας και να τα δούμε, είναι μπροστά στα μάτια μας, άσχετα αν εμείς δεν τα έχουμε προσέξει ποτέ ως τώρα.
Πιστεύετε ότι η ψηφιακή εποχή φέρνει πιο κοντά τον αναγνώστη στο βιβλίο ή τον απομακρύνει;
Οι εποχές αλλάζουν και η τεχνολογία εξελίσσεται θέτοντας καινούργιους όρους στην επικοινωνία, την ενημέρωση και την ψυχαγωγία. Ένα καλό βιβλίο είτε είναι έντυπο είτε σε ηλεκτρονική μορφή, ο αναγνώστης θα το αναζητήσει και θα το διαβάσει με όποιον τρόπο έχει μάθει.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτή τη συνέντευξη και να σας ευχηθώ καλή επιτυχία για τη «Μυστική Διαθήκη» αλλά και να σας ρωτήσω για τα άμεσα σχέδιά σας. Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;
Όπως ανέφερα και παραπάνω, έρχεται το δεύτερο βιβλίο με αφορμή την ζωή της Δούκισσας και τις υπόγειες στοές. Θα είναι αυτοτελές αλλά και συνέχεια του προηγούμενου, και αυτή τη φορά θα υπάρχουν θρύλοι και στοιχεία που δεν αποκαλύπτονται στο πρώτο. Ο γνωστότερος ίσως θρύλος, αυτός της Δούκισσα και του λήσταρχου Νταβέλη παίρνει την σκυτάλη, καθώς του δίνω μια εντελώς διαφορετική και ανατρεπτική εκδοχή από αυτήν που ήδη γνωρίζουμε.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στο Μαρούσι. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για δέκα περίπου χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε δύο προσωπικές σειρές χιουμοριστικών σκίτσων που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική της έκθεση ζωγραφικής στο Κέντρο Τέχνης Πανταζίδης με θέμα Σύννεφα. Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 και το 2008. Με τη λογοτεχνία ασχολείται αρκετά χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Η πόλη φοβάται με το διήγημα …για ένα τσιγάρο! (2013). Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Όταν στέρεψε η αντοχή (2013), Πέρα από τις κόκκινες γραμμές (2014) και Ακόμη θυμάμαι (2015). Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Όσα δεν έγιναν λέξεις και Μυστική Διαθήκη. Επικοινωνία με τη συγγραφέα: eleni8047@gmail.com facebook: Ελένη Γαληνού-Eleni Galinou
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η μοίρα, σε μια σπάνια έμπνευσή της, οδηγεί τους ήρωες σε ανεξερεύνητα μονοπάτια κι ο έρωτας υφαίνει τους δικούς του δεσμούς, μιλώντας μια γλώσσα που μόνο εκείνος γνωρίζει.
Η Ελίζα, μετά τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας της, ανακαλύπτει σε μια κρύπτη του σπιτιού της ένα παλιό κόσμημα, επιστολές μιας Γαλλίδας αριστοκράτισσας του 19ου αιώνα και ένα κουτί με περίεργους χάρτες.
Η Ελίζα και η Κωνσταντίνα ξεκινούν μια μυστηριώδη αναζήτηση, που τις φέρνει αντιμέτωπες με ιστορικά πρόσωπα, πραγματικά στοιχεία και αλλόκοτους αστικούς θρύλους. Ίντριγκες, γρίφοι, αινιγματικά κτίρια της πρωτεύουσας, εκκλησίες με μυστικά περάσματα κι ένας λαβύρινθος από σήραγγες της υπόγειας Αθήνας ξανοίγεται μπροστά τους.
Κι όσο το κουβάρι ξετυλίγεται, το μυστήριο και ο κίνδυνος για την Ελίζα βαθαίνουν. Μια ανεξήγητη σχέση συνδέει την οικογένειά της με τη Δούκισσα της Πλακεντίας κι ένα μυστικό αιώνων απειλείται…
Μόνο η γιαγιά Ελίζα γνωρίζει την ανατρεπτική αλήθεια, όμως…
Τι κρύβει η Μυστική Διαθήκη που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί;
Ένα μυθιστόρημα όπου φαντασία, ιστορικά πρόσωπα και πραγματικά στοιχεία συναντιούνται αναπάντεχα στο ίδιο σταυροδρόμι.
Ποια είναι η Δούκισσα της Πλακεντίας
Η Σοφί ντε Μαρμπουά – Λεμπρέν, η οποία έφερε τον τίτλο Δούκισσα της Πλακεντίας, υπήρξε φιλέλλην Αμερικανογαλλίδα, κόρη Γάλλου διπλωμάτη και σύζυγος του Δούκα της Πλακεντίας (Πιατσέντσα), πόλης στη βόρεια Ιταλία που είχε κατακτήσει ο Ναπολέων το 18ο αιώνα. Η δράση της εστιάστηκε στην ενίσχυση του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων, με μεγάλη οικονομική και κοινωνική συνεισφορά κατά τα πρώτα χρόνια εδραίωσης του ελληνικού κράτους, εν μέσω πολιτικών ταραχών.
Παρά την αντιπαλότητά της με πολλές από τις πολιτικές και βασιλικές φυσιογνωμίες της εποχής, πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής της στο Ναύπλιο, την Αθήνα, αλλά και την Πεντέλη, με πληθώρα αρχιτεκτονικών κειμηλίων να κοσμούν ακόμη και σήμερα γωνιές της ελληνικής γης. Η συνεισφορά της επεκτάθηκε στη Συναγωγή της Χαλκίδας και στην ολοκλήρωση της δεύτερης έκδοσης των Χρονικών του Μεσολογγίου.
Μετά το χαμό της πολυαγαπημένης της κόρης Ελίζας κατά την περιοδεία της στην οθωμανική Ασία και την επιστροφή της στην Αθήνα, πληθώρα μαρτυριών και μυθοπλασίες άρχισαν να περιβάλλουν την εκκεντρική της προσωπικότητα, καθιστώντας την παρουσία της στην Πεντέλη κατά την εποχή της δράσης των ληστών, μυστηριώδη και αινιγματική.
Η ίδια απεβίωσε το 1854 σε ηλικία 69 ετών. Τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής της διέμενε κατά κύριο λόγο στην Βίλα «Ιλίσσια», η οποία κατασκευάστηκε την περίοδο 1840-1848 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη και η οποία από το 1930 στεγάζει το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Σημαντικός υπήρξε ο ρόλος της στο κίνημα του φιλελληνισμού, ενώ κληροδότησε και σημαντικά κειμήλια στο Ελληνικό Κράτος, πολλά από τα οποία διαχειρίστηκε ο Γεώργιος Σκουζές.
* Η Βίλα “Ιλίσια”
Σχετικά άρθρα