Accessibility Tools

Εγώ σ’ όλη μου τη ζωή πήγαινα ασορτί με την Ελλάδα. Δράμα αυτή; Δράμα κι εγώ. Αδύνατον να ξεσπάσει καταιγίδα στη χώρα και να μη βρεθώ στο κέντρο της εγώ.
Διαβάζεις μέσα στα βιβλία και θαρρείς πως, κει που περπατάς, θα συναντηθείς με τον έναν και με τον άλλον ξακουσμένον που βλέπεις μέσα στα χαρτιά. Αλίμονο! Τα βουνά ξεχνάνε, τα κάστρα γκρεμνίζουνται, οι φυλακές είναι βουβές, τα κόκκαλα λιώνουν πολύ γλήγολα. Ούλα είναι αδιάφορα στον πόνο μας, αφού κι ο άνθρωπος ατός του ξεχνά τα ντέρτια του.
Οργώνω το Και με τα μάτια μου, προσπαθώντας να χωρέσω στο μυαλό μου όλες τις θαυμαστές εικόνες που στολίζουν την προβλήτα της Σμύρνης.

logofootermedia

Online

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 4267 guests και κανένα μέλος

© 2020 pna.gr. All Rights Reserved. Designed By hit-media.gr