Στη χούφτα της έχει ένα κέρινο πεντάγραμμο. Στην τσέπη της ένα τυλιγμένο χαρτί. Ένα σημείωμα. Κατεβαίνει κι είναι σαν να το διαβάζει. Χρόνια τώρα το διαβάζει.
Η Ναταλία κουρασμένη από τους γρήγορους ρυθμούς της πόλης, καταφεύγει στην Αθεάτη, ένα χωριό κρυμμένο στα βάθη του βουνού. Εκεί, γνωρίζει την Αλθαία, μια νεράιδα του βουνού, που θεραπεύει τις πληγές στις ψυχές των ανθρώπων με τα βότανά της. Η Ναταλία μαγεμένη από το χωριό, την Αλθαία και το μαγαζί της, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη ζωή της στη πόλη και να γίνει μέρος του αυτού του χωριού και να βρει εκεί την εσωτερική γαλήνη που αποζητά. Σε αυτό το νέο της ξεκίνημα, γνωρίζει την Ακριβή και τον Γεράσιμο και τις δυο τους κόρες, και νοικιάζει προσωρινά ένα δωμάτιο μέχρι να βρει τα πατήματά της. Η Ναταλία από τη πρώτη κιόλας στιγμή καταλαβαίνει πως ολόκληρη η οικογένεια καταδυναστεύεται και υπομένει την αυταρχική συμπεριφορά και τη μόνιμη διάθεση της Ακριβής για καβγάδες, ειδικά σε ότι αφορά το βουβό πιάνο που βρίσκεται στο δωμάτιο που νοικιάζει.
Οι μέρες στην Αθεάτη κυλούν ήρεμα, με την Ναταλία να κινείται μεταξύ του μαγαζιού της Αλθαίας και στο σπίτι της οικογένειας. Ώσπου, ξαφνικά, η Ναταλία αρχίζει να βρίσκει μικρούς φακέλους σε διάφορα σημεία, πότε στην αυλή πότε σε κάποιο σημείο κοντά στο σπίτι. Το περιεχόμενό τους παραμένει πάντα το ίδιο. Ένα μικροσκοπικό παραλληλόγραμμο φτιαγμένο από κερί και πάνω του σκαλισμένο ένα μουσικό πεντάγραμμο. Με κάθε νέο φάκελο που εντοπίζει, με κάθε νέο πεντάγραμμο που πιάνει στα χέρια της, η Ναταλία νιώθει ολοένα και πιο έντονο το κάλεσε του βουβού πιάνου. Όμως, όσο πληθαίνουν οι νότες και η μελωδία ολοκληρώνεται, τόσο εκείνη αναρωτιέται, ποιος να κρύβεται πίσω από αυτούς τους φακέλους και για ποιον πραγματικά να προορίζονται;
Ο χρόνος μπλέχτηκε μέσα στις αναμνήσεις της. Μπερδεύτηκαν οι έννοιες, το μπρος, το πίσω, το τότε και το τώρα. Ανοιγόκλειναν κι άλλαζαν θέση τα συρτάρια. Ημερομηνίες εμφανίζονταν, επέστρεφαν στη συνείδησή της σκαλίζοντας χίλιους πόνους. Ο ειρμός των σκέψεων, η γνώση και η θύμηση άγνωστων συμβάντων εμφανίζονταν σαν νόμισμα που ξεπρόβαλε μέσα σε μια παλάμη, καθώς ο αέρας φυσούσε την άμμο που το κάλυπτε.
Η Φραντζέσκα Μάνγγελ πιστή στο ραντεβού της με το αναγνωστικό κοινό, επιστρέφει με το νέο της μυθιστόρημα «Το εκμαγείο». Μια ιστορία μυστηρίου με βαθύ το αποτύπωμα του θυμού, της απώλειας και της λήθης στις ζωές των πρωταγωνιστών. Με φόντο τα Ζαγοροχώρια και την περίφημη σκάλα του Βραδετού, μας μεταφέρει στην Αθεάτη – ένα χωριό κρυμμένο στο βουνό, αθέατο από τα μάτια των ανθρώπων – και στο μικρόκοσμό της, όπου μια γυναίκα προσπαθεί να ξεφύγει από τη βουή της πόλης, μια οικογένεια διαφορετική από όλες τις άλλες που βρίσκεται υπό διάλυση, έναν άγνωστο άντρα κρυμμένο σε ένα ερειπωμένο σπίτι να φτιάχνει κέρινες νότες και στη μέση να τους «καλεί» ένα βουβό πιάνο. Η συγγραφέας πετυχαίνει να δημιουργήσει ένα πέπλο μυστηρίου, το οποίο «γραπώνει» από τις πρώτες κιόλας σελίδες τον αναγνώστη και να «παίξει» με το μυαλό του ενώ παράλληλα τον προσκαλεί να ακολουθήσει τους πρωταγωνιστές μέχρι τη τελική τους κάθαρση. Κλείνοντας, ο αναγνώστης ολοκληρώνοντας αυτή την ιστορία θα αναρωτηθεί, παίρνει ο καθένας αυτό που του αξίζει στο τέλος ή μήπως όχι;
Το μυθιστόρημα της Φραντζέσκα Μάνγγελ «Το εκμαγείο» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.