Βασικά σημεία της συνέντευξής μου σήμερα στον ΣΚΑΙ και την εκπομπή ΣΗΜΕΡΑ:
Αναφορικά με την αποφυλάκιση Λιγνάδη : Τα κόμματα και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να κρίνουν την απόφαση της δικαιοσύνης πάνω σε ένα τόσο σημαντικό θέμα. Η δικαστική απόφαση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο κ. Λιγνάδης είναι ένοχος, έστω και με αυτή την πλειοψηφία. Το ζήτημα αυτό έχει γίνει ένα ακόμα αντικείμενο τοξικής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, όπως γίνεται σε όλα τα ζητήματα. Ακόμα κι αν διαφωνώ με αυτή την απόφαση, δεν θεωρώ ότι η δικαιοσύνη πρέπει να γίνεται αντικείμενο τοξικής πόλωσης με αυτήν της την απόφαση. Το πολιτικό ζήτημα του θέματος έχει να κάνει με την ψήφιση των νόμων. Η Βουλή νομοθετεί και οι νόμοι που ψηφίζονται πάντα φέρουν ένα πρόσημο.
Οι δικαστές στη συνέχεια δικάζουν με βάση τη νομοθεσία που έχει ψηφιστεί. Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι νομικός και βλέπουμε πως αυτή τη στιγμή υπάρχει σύγχυση ακόμα και ανάμεσα σε νομικούς. Για παράδειγμα, χθες ο κ. Κατρούγκαλος είπε ουσιαστικά ότι «με βάση το νόμο Καλογήρου υπήρξε υποχρεωτικότητα» και αυτό οδήγησε στη απόφαση που συζητάμε για την περίπτωση Λιγνάδη.
Ας δημιουργήσουμε, λοιπόν, ένα αυστηρό αλλά δίκαιο πλαίσιο για να μην επαναληφθούν αυτά τα φαινόμενα. Η αλληλοεκτόξευση κατηγοριών ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί τη χώρα σε πολιτικό βούρκο. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει ότι η ΝΔ έχει σχέσεις με το Λιγνάδη και η ΝΔ καταγγέλλει από την πλευρά της ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε σχέσεις με τον πρώην πρέσβη της Βενεζουέλας. Αν συνεχιστεί αυτό, δυστυχώς τα δύο κόμματα θα επαναλάβουν αυτό που έχουν κάνει και παλιότερα: να κερδίσουν πρόσκαιρα μικροκομματικά οφέλη, αδιαφορώντας για την απαξίωση της πολιτικής.
Αναφορικά με το θέμα της ακρίβειας: ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο σε μεγάλο βαθμό : αντλούν πόρους από τα υπερέσοδα και δίνουν επιδόματα. Τα επιδόματα όμως δεν αντιμετωπίζουν τις κρίσεις. Αναφορικά με το θέμα της ακρίβειας της ενέργειας πρακτικά υπάρχουν δύο προτάσεις : η μια προτείνει πλαφόν στη χονδρική που εισηγούνται ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αυτό δεν μπορεί να απαντήσει όμως στο πρόβλημα των καταναλωτών. Για να αντιληφθεί τη μείωση ο καταναλωτής πρέπει το πλαφόν να μπει στη λιανική τιμή, δηλαδή όπως εισηγείται το ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι κάνει ελέγχους κι όμως τα είδη πρώτης ανάγκης, όπως το γάλα, είναι ακριβότερα στην Ελλάδα από ό,τι σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Υπολογίζεται μάλιστα ότι τα είδη διατροφής είναι αυξημένα κατά 35% – 40%. Αυτό δεν είναι δική μου κρίση αλλά έχει επιβεβαιωθεί με ρεπορτάζ της Καθημερινής. Οι μεγάλες διαφορές στις τιμές της βενζίνης δεν βοηθούν ώστε να πιστέψουμε ότι γίνονται επαρκείς έλεγχοι στα βενζινάδικά. Τέλος θέλω να επισημάνω, ότι οι έμμεσοι φόροι είναι άδικοι και χαίρομαι που ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού τους επέβαλε, επιτέλους το παραδέχεται.