Αναγκαιότητα γίνεται πλέον ο ανασχηματισμός, καθώς το κυβερνητικό σχήμα δεν μπορεί να λειτουργήσει με τρεις θέσεις κενές, δηλαδή αυτές του υφυπουργού Παιδείας, του υφυπουργού Εργασίας και του υπουργού Οικονομίας και κυρίως με την τρίτη από αυτές (οι άλλες μπορεί να μην καλυφθούν), από την οποία παραιτήθηκε αργά χθες το βράδυ ο Δήμος Παπαδημητρίου. Αυτό σημαίνει ότι το θέμα του ανασχηματισμού, το οποίο έπαιρνε συνεχείς αναβολές εδώ και πολλούς μήνες (και πιθανό θα έπαιρνε και άλλες) έχει γίνει ζήτημα ημερών να πραγματοποιηθεί.
Πέρα από τις τρεις αυτές θέσεις, θα πρέπει να θεωρείται σίγουρη η αλλαγή του υπουργού μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα (ο οποίος αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και επιθυμεί εδώ και καιρό να αποδεσμευτεί από τα καθήκοντα του) και υπό εξέταση (αν και όχι πολύ πιθανές) η αντικατάσταση της υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου (ή η ενίσχυση της με έναν αναπληρωτή ή υφυπουργό) και του υπουργού Ναυτιλίας Παναγιώτη Κουρούμπλή. Ωστόσο, για να καλυφθούν όλες αυτές οι θέσεις θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν στελέχη της κυβέρνησης που βρίσκονται σε άλλες υπουργικές θέσεις… οπότε και θα αρχίσουν οι “καραμπόλες” μετακινήσεων. Σε κάθε περίπτωση, με εξαίρεση το υπουργείο Οικονομίας, δεν είναι πιθανό να γίνουν αλλαγές σε άλλα υπουργεία κεντρικής πολιτικής γραμμής, επομένως ο ανασχηματισμός θα είναι περισσότερο τεχνικού-διορθωτικού χαρακτήρα (παρά αλλαγής πολιτικής κατεύθυνσης) και περιορισμένος.
Το γεγονός που αλλάζει τελείως τα δεδομένα είναι η κενή θέση του υπουργού Οικονομίας, η οποία δεν μπορεί να μείνει ορφανή για τρεις λόγους: α) Η υπογραφή του υπουργού Οικονομίας (συν)εμπλέκεται σε πάρα πολλές κυβερνητικές αρμοδιότητες. β) Αφορά τον μονίμως κατεπείγον και καυτό τομέα των επενδύσεων. γ) Ενέχει ρόλο κλειδί για τη συγγραφή της ”ολιστικής αναπτυξιακής στρατηγικής”, δηλαδή του μεταμνημνονιακού προγράμματος, το οποίο πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως τον Απρίλιο.
Σαφές προβάδισμα για τη θέση του υπουργού Οικονομίας έχει ο τωρινός αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας Αλέξης Χαρίτσης, οποίος έχει ήδη την ευθύνη σημαντικού μέρους των αρμοδιοτήτων του υπουργείου (του ΕΣΠΑ και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων, χαρτοφυλάκιο βιομηχανίας κτλ). Ο κύριος Χαρίτσης έχει ευρεία αποδοχή από πολύ μεγάλο μέρος της κυβέρνησης και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αφού θεωρείται ότι έχει τρέξει με πολύ παραγωγικό τρόπο τις έως τώρα υποχρεώσεις του, οι οποίες εμπλέκονται -ως πηγή χρηματοδότησης- σε πάρα πολλές κυβερνητικές παρεμβάσεις. Η σκέψη που υπήρχε στην κυβέρνηση για σπάσιμο του υπουργείο, φαίνεται πως μάλλον δεν προκρίνεται.
Αν και η αντικατάσταση του υπουργού Οικονομίας μοιάζει σχετικά εύκολη, πολύ πιο δύσκολες είναι οι άλλες επιλογές του πρωθυπουργού. Πολύ πιθανός για αντικαταστάτης του κυρίου Μουζάλα φαίνεται ότι είναι ο Δημήτρης Βίτσας, μολονότι μάλλον δεν έχει βρεθεί ακόμη ποιος θα καλύψει τη θέση του ως αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Άμυνας. Η θέση αυτή θεωρείται, μάλιστα, ιδιαίτερα κρίσιμη γιατί πρόκειται για ένα υπουργείο το οποίο δεν ελέγχει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς επικεφαλής του είναι ο αρχηγός των των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος.
Πολύ λιγότερο πιθανόν φαίνεται ότι είναι το θέμα της αντικατάστασης της Λυδίας Κονιόρδου και του Παναγιώτη Κουρουμπλή. Επιπλέον, σχετικά με τον τελευταίο, πρέπει να επισημανθεί ότι μια ενδεχόμενη απομάκρυνση του από το κυβερνητικό σχήμα, θα έδινε την ευκαιρία στη ΝΔ να επιτεθεί στον πρωθυπουργό και να ισχυριστεί ότι πρόκειται για μια έμμεση παραδοχή εμπλοκής του στο σκάνδαλο Νοβάρτις. Φυσικά, δεν αποκλείεται να υπάρξουν και άλλες αλλαγές, όπως η αντικατάσταση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλη Αποστόλου, από τον Βουλευτή Λακωνίας του ΣΥΡΙΖΑ Σταύρου Αραχωβίτη, αλλά μάλλον πρόκειται για αλλαγές που δεν θα προκριθούν.
Πάντως, δεδομένο πρέπει να θεωρείται ότι ο κυβερνητικός πάγκος δεν έχει μεγάλο βάθος, καθώς πολλά στελέχη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Θοδωρής Δρίτσας, θα έχουν μεγάλο φόρτο εργασίας το επόμενο διάστημα στην εξεταστική για τη Νοβάρτις. Στελέχη που έχουν ακουστεί ότι θα μπορούσαν να αναλάβουν υπουργικά καθήκοντα είναι ο πρώην υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, ο βουλευτής των ΑΝΕΛ θανάσης Παπαχριστόπουλος, αλλά και στελέχη που θα σηματοδοτούσαν ανοίγματα προς την κεντροαριστερά, όπως η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Σε κάθε περίπτωση, οι επιλογές των υπουργών είναι πρωθυπουργικό προνόμιο. Αυτό που επισημαίνεται από τους στενούς συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα είναι ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας ευγενής άνθρωπος, με μεγάλη κατανόηση, ο οποίος τρέφει εκτίμηση για τα περισσότερα (αν όχι για όλα) από τα στελέχη της κυβέρνησης.
neaselida.gr