Επείγοντα χαρακτήρα αποκτά το κάλεσμα που απευθύνει το ΠΑΜΕ στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα να οργανώσουν την πάλη απέναντι στην επίθεση που δέχεται η λαϊκή κατοικία, για λογαριασμό των τραπεζών και συνολικά του κεφαλαίου.
Οι χιλιάδες ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, για τους οποίους δίνουν το «πράσινο φως» κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ, κάνουν θρύψαλα το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης» και αποδεικνύουν ότι στο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους κανένα δικαίωμα δεν είναι κατοχυρωμένο, ούτε βέβαια αυτό της λαϊκής στέγης.
Η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για οργανωμένη απάντηση στους πλειστηριασμούς, μέσα από τα συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος, για ένταση της επιφυλακής και της λαϊκής αλληλεγγύης απέναντι στα κοράκια των «funds» και των τραπεζών, χρειάζεται να αγκαλιάσει πλατιά το λαό.
Να ανέβει η ετοιμότητα σε κλάδους και χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, ώστε κανείς να μην κινδυνέψει να χάσει το σπίτι του. Κυβέρνηση και τραπεζίτες να βρουν στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα έναν ισχυρό αντίπαλο, που θα βάλει εμπόδια στα σχέδιά τους.
Είναι φανερό ότι η διαμόρφωση «φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος» περιλαμβάνει και το «ξεμπούκωμα» των τραπεζών από τα «κόκκινα» δάνεια, για να μπορέσουν να στηρίξουν την ανάκαμψη της οικονομίας, διοχετεύοντας χρήμα στους νέους επενδυτές και σε όσες επιχειρήσεις μπορούν να ανταποκριθούν σε παλιότερα δάνεια.
Εκτός από τα επιχειρηματικά «κόκκινα» δάνεια, υπάρχουν και χιλιάδες στεγαστικά, που αφορούν το κεραμίδι της εργατικής – λαϊκής οικογένειας. Τα δάνεια όμως αυτά δεν «κοκκίνισαν» επειδή οι εργάτες και τα παιδιά τους ζούσαν πλουσιοπάροχα, αλλά επειδή πλήρωσαν την καπιταλιστική κρίση με τον ίδιο τρόπο που τα προηγούμενα χρόνια πλήρωναν την ανάπτυξη για το κεφάλαιο.
Εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι γονάτισαν από τους φόρους και τα χαράτσια, τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, την απληρωσιά και την ανεργία. Χώρια που πλήρωσαν από το υστέρημά τους τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζικών ομίλων, ενώ έχει ήδη ανοίξει συζήτηση και για το ενδεχόμενο τέταρτης.
Ολα αυτά καταλήγουν σήμερα σε ένταση των πιέσεων και των εκβιασμών στα εργατικά – λαϊκά νοικοκυριά να κόψουν κι από τα ελάχιστα για να ανταποκριθούν στα δάνεια, αλλιώς θα χάσουν το σπίτι τους.
Το στόχο αυτό υπηρετούν και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί που εξαγγέλθηκαν, και οι οποίοι θα γίνονται τρεις φορές τη βδομάδα (αντί μίας). Στην πραγματικότητα που διαμορφώνεται, οι «προστατευμένες» από το νόμο πρώτες κατοικίες θα αποτελούν «σταγόνα στον ωκεανό» των λαϊκών κατοικιών που κινδυνεύουν με πλειστηριασμό.
Η κλιμάκωση της επίθεσης με τους πλειστηριασμούς πάει χέρι – χέρι με όλο τον αντιλαϊκό προγραμματισμό που «τρέχει» στο πλαίσιο της 3ης «αξιολόγησης» από κυβέρνηση – κεφάλαιο – κουαρτέτο. Πάει μαζί με τις περικοπές στα προνοιακά επιδόματα, τη μεγαλύτερη φορομπηξία και τις κατασχέσεις για χρέη προς το Δημόσιο, τη θέσπιση νέων εμποδίων για την οργάνωση της εργατικής – λαϊκής πάλης, της απεργιακής κινητοποίησης.
Γι’ αυτό, μόνο ως ειρωνεία μπορούν να εκληφθούν οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης για «διανομή κοινωνικού μερίσματος» σ’ αυτούς που ζουν στην ακραία φτώχεια, όταν με την πολιτική της χρεοκοπεί συνολικά την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, και από την άλλη διευκολύνει και το ξεσπίτωμά τους.
Γίνεται επομένως καθαρό ότι η προστασία της περιουσίας των εργαζομένων, που με κόπο κατάφεραν να αποκτήσουν, πρέπει να γίνει υπόθεση των σωματείων και των Λαϊκών Επιτροπών. Απαιτείται να ενταθούν η αλληλεγγύη, η επαγρύπνηση, η πολύμορφη δράση ώστε να μην επιτραπεί στα κοράκια να βάλουν στο χέρι ούτε μία λαϊκή κατοικία.
Η επαφή των εργαζομένων με τα σωματεία τους, η ένταση της αλληλεγγύης, η άμεση επικοινωνία με το ΠΑΜΕ, όπως και η επιτροπή που συγκροτεί για την αντιμετώπιση της κατάστασης, αποτελούν μόνο την αρχή μιας σημαντικής μάχης που έχουν μπροστά της η εργατική τάξη και ο λαός.