Πτεροφάλαινα μήκους περίπου 12 μέτρων, βρέθηκε εχθές 23/12/2020 να επιπλέει νεκρή 1,5 μίλι από τις ακτές του Πειραιά και μεταφέρθηκε από ρυμουλκό στη Φρεαττύδα.
Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας “Αρχιπέλαγος” τονίζει πως το περιστατικό αυτό έρχεται να μας θυμίσει για άλλη μία φορά πόσα λίγα τελικά γνωρίζουμε για την ιδιαίτερα πλούσια ζωή στις θάλασσές μας. Η έκπληξη τόσο από πλευράς των ΜΜΕ, όσο και του κοινού στη θέα της νεκρής φάλαινας εγείρει για άλλη μία φορά το ερώτημα για το κατά πόσο είμαστε σε θέση ως κοινωνία να διαχειριστούμε τις θάλασσες μας, όταν έχουμε τέτοια άγνοια ακόμα και για τους γίγαντες των θαλασσών μας.
H εναλλαγή από τους έντονους νοτιάδες των προηγούμενων εβδομάδων στους βοριάδες που επικρατούν τις τελευταίες ημέρες – δηλαδή πιο απλά το «γέμισμα» και το «άδειασμα» του Αιγαίου, είχε ως αποτέλεσμα τα έντονα θαλάσσια ρεύματα. Συνεπώς είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε τη θαλάσσια περιοχή όπου επήλθε ο θάνατος της φάλαινας, δεδομένου ότι σύμφωνα με την κατάσταση προχωρημένης σήψης στην οποία βρισκόταν, εκτιμάται ότι πέθανε πριν μερικές εβδομάδες και κατά πάσα πιθανότητα εκτός του Σαρωνικού κόλπου. Τα αίτια του θανάτου δεν έχουν προσδιοριστεί.
H Πτεροφάλαινα είναι το 2ο μεγαλύτερο είδος θηλαστικού στον κόσμο, με μέσο μήκος τα 20 μέτρα (αν και εκτιμάται ότι στη Μεσόγειο το μήκος τους είναι λίγο μικρότερο)
Ο Σαρωνικός, όπως και άλλες θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας, φιλοξενούν περιστασιακά μεταναστευτικές Πτεροφάλαινες. Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο βίντεο από πτεροφάλαινα που εντοπίστηκε πριν λίγα χρόνια στον Σαρωνικό. Εκεί παρέμεινε για αρκετές ημέρες όπου τρεφόταν κανονικά, ενώ έπειτα συνέχισε το μεταναστευτικό της ταξίδι στο ανοιχτό πέλαγος (το περιστατικό αυτό για ευνόητους λόγους αποφυγής όχλησης, δεν δημοσιοποιήθηκε όσο βρισκόταν η φάλαινα στην περιοχή).
Εκβρασμοί πτεροφάλαινας έχουν καταγραφεί σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας (π.χ. στις ακτές της Μυκόνου και της Κυπαρίσσιας. Δεν υπάρχει ακριβής εκτίμηση του πληθυσμού Πτεροφάλαινας στη Μεσόγειο, ενώ ακόμα λιγότερα είναι γνωστά για τον πληθυσμό του είδους στις ελληνικές θάλασσες.
Ας αξιοποιήσουμε αυτό το περιστατικό για να συνειδητοποιήσουμε ότι μας περιβάλλουν θάλασσες, που τελικά τις γνωρίζουμε ελάχιστα. Εάν δεν γνωρίσουμε το μοναδικό τους φυσικό πλούτο, είναι αδύνατον να τον προστατεύσουμε…