Μεγάλες είναι οι καθυστερήσεις που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις που έχουν αιτηθεί να υπαχθούν στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών, αφού από τις 15.500 αιτήσεις που έχουν υποβληθεί σε έξι μήνες μόνο το 1% έχει ρυθμιστεί.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με στοιχεία της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους ο εξωδικαστικός έχει αποτύχει έως σήμερα να ανακουφίσει όσους αιτήθηκαν την υπαγωγή τους σε αυτό. Από τις 3 Αυγούστου 2017 ως και τις πρώτες ημέρες του Φεβρουαρίου του 2018 περίπου 15.550 νομικά πρόσωπα συμπλήρωσαν τις αιτήσεις υπαγωγής στον εξωδικαστικό μηχανισμό με το μέγεθος των χρεών τους να ξεπερνά τα 604,5 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, από αυτές τις 15.550 αιτήσεις έχουν ρυθμιστεί μόλις οι 15, γεγονός που καταδεικνύει την καθολική αποτυχία του θεσμού να δώσει άμεση ανακούφιση σε βιώσιμες επιχειρήσεις.
Να υπενθυμίσουμε πως ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων έχει τεθεί σε ισχύ εδώ και 192 ημέρες με βασική επιδίωξη την ανακούφιση των βιώσιμων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και οι οποίες αδυνατούν να πληρώσουν τις συσσωρευμένες οφειλές τους λόγω της οικονομικής κρίσης.
Βασική παράμετρος του μηχανισμού είναι ότι αξιολογείται η πραγματική ικανότητα αποπληρωμής της επιχείρησης και βάσει αυτής διαμορφώνεται ένα πλάνο αποπληρωμής των χρεών.
Επιπλέον ο μηχανισμός περιλαμβάνει κατάλληλες δικλείδες ασφαλείας, όπως η άρση τραπεζικού και φορολογικού απορρήτου και η υποβολή «περιουσιολογίου», ώστε να μη διασωθούν και να μην επωφεληθούν μέσω αυτού οι λεγόμενοι «στρατηγικοί κακοπληρωτές», οι οποίοι για δικό τους προσωπικό όφελος κατευθύνουν τις επιχειρήσεις τους, τους εργαζόμενους αλλά και τους πιστωτές τους σε οικονομικά αδιέξοδα, ενώ οι ίδιοι πλουτίζουν εις βάρος της οικονομίας και της κοινωνίας.
Παρότι όμως στη θεωρία, η προβλεπόμενη διαδικασία θέλει η επιχείρηση να μπορεί να ρυθμίσει εκτός δικαστηρίου όλα τα χρέη της προς όλους τους πιστωτές της – εφορίες, τελωνεία, ασφαλιστικά ταμεία, δήμους, τράπεζες και λοιπούς ιδιώτες (π.χ. προμηθευτές) – , με γνώμονα την βιωσιμότητα της επιχείρησης, αλλά και το συμφέρον των πιστωτών, οι καθυστερήσεις που παρατηρούνται δημιουργούν προβλήματα και στους πιστωτές.
Έτσι η ανάσα που αναμενόταν αν δώσει στις τράπεζες η εφαρμογή του εξωδικαστικού μηχανισμού αφού έτσι θα ελάφρυναν το χαρτοφυλάκιό τους, θα διευθετούσαν τα κόκκινα δάνεια τους και θα ενίσχυαν την κεφαλαιακή τους επάρκεια εκκαθαρίζοντας τις πραγματικές επισφάλειές τους παρέμεινε σε θεωρητικό επίπεδο χωρίς να περάσει στην πράξη.
insider.gr