Για ακόμα μια φορά η ζοφερή πραγματικότητα έρχεται να επιβεβαιώσει περίτρανα την ανυπαρξία σχεδιασμού, προγράμματος και έργου που θα θωράκιζε πόλεις και χωριά απέναντι στη μανία της φύσης – για την οποία δεν υπάρχει καμία δικαιολογία – καθώς έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές πως δε συγχωρεί τις παραλείψεις.
Πώς να χαρακτηρίσει κανείς την είδηση πως άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από μια μπόρα. Άνθρωποι ανήμποροι που πνίγηκαν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια, από τους χείμαρρους που δεν άφησαν τίποτα στο πέρασμα τους. Πώς να πείσεις κάποιον πως αυτή η είδηση δεν αφορά σε μια τριτοκοσμική χώρα αλλά στην Ελλάδα… στη Μεσσηνία.
Η μανία της φύσης ξέσπασε πριν από μικρό χρονικό διάστημα στο Δήμο Τρίπολης και τώρα ακολούθησε η Μεσσηνία και η Λακωνία. Οι υποσχέσεις έπεσαν "ΒΡΟΧΗ" για αντιπλημμυρικά έργα, θωρακισμό των πόλεων και των χωριών και άμεση βοήθεια στους πληγέντες. Μια "ΒΡΟΧΗ" – τις συνέπειες της οποίας βιώνουμε χρόνια τώρα. Υποσχέσεις που κρατούν μόλις λίγα 24ωρα – όσο το θέμα είναι στο φως της δημοσιότητας. Και μετά ξεθωριάζουν… Και την θέση τους παίρνουν η απελπισία των ανθρώπων που εν μια νυκτί έχασαν τα πάντα, ο φόβος για το αύριο, το κλάμα και η οδύνη για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν τόσο άδικα.
Ευθύνες…
Αλήθεια αξίζει να τις αναζητήσουμε ακόμα μια φορά; Μια ματιά στα ΜΜΕ και σε όλους αυτούς που βγαίνουν με περισσό θράσος και αλληλοκατηγορούνται αρκεί… Και οι ευθύνες… χάνονται στα γρανάζια της κρατικής μηχανής! Και από το παιχνίδι αυτό ο μεγάλος χαμένος είναι για ακόμα μια φορά ο πολίτης που βλέπει το βιός του να καταστρέφεται…
