Χώρα αμιγώς ορεινή, η Ελλάδα, παρότι παγκοσμίως γνωστή για τα νησιά, τις θάλασσες και την τεράστια ακτογραμμή της, εντούτοις το 83% της ενδοχώρας αποτελείται από βουνά και λόφους, γεγονός που την καθιστά μια από τις ορεινότερες χώρες της Ευρώπης. Βουνά που προσφέρουν τεράστια ποικιλομορφία στις αναζητήσεις των φυσιολατρών αλλά και των ταξιδιωτών και που εκτείνονται από την Κρήτη και τη νότια Πελοπόννησο μέχρι τη Φλώρινα και τη Θεσπρωτία.
Το «μικρό» μέγεθος της Ελλάδας επιτρέπει στον ταξιδιώτη να περιπλανηθεί σε σχετικά σύντομο διάστημα σε πολλά από αυτά τα βουνά, να δει τις ιδιαιτερότητες καθενός ξεχωριστά και να βιώσει τις ομορφιές της απαράμιλλης ελληνικής ορεινής φύσης.
Ο σημαντικότερος ορεινός άξονας της χώρας είναι η οροσειρά της Πίνδου, που αποτελεί τη «ραχοκοκαλιά» της ηπειρωτικής χώρας, και μαζί με αυτήν της Ροδόπης σχηματίζουν ένα νοητό «Γ» ορεινών όγκων στη χώρα. Κοιτώντας κανείς τον γεωμορφολογική χάρτη της Ελλάδας θα διαπιστώσει εύκολα ότι όλα τα υπόλοιπα μεγάλα βουνά της χώρας είναι ουσιαστικά «καταλήξεις» των δύο αυτών μεγάλων οροσειρών.
Ακολουθούν σε φθίνουσα υψομετρική σειρά 46 βουνά της Ελλάδας.
Βουνό | Υψόμετρο | Τοποθεσία |
Όλυμπος | 2.918 | Κεντρική Μακεδονία (Πιερία), Θεσσαλία (Λάρισα) |
Σμόλικας (Πίνδος) | 2.637 | Δυτική Μακεδονία (Γρεβενά), Ήπειρος (Ιωάννινα) |
Βόρας (Καϊμάκτσαλαν ή Καϊμάκι) | 2.524 | Κεντρική Μακεδονία (Πέλλα), Βόρεια Μακεδονία |
Γράμμος | 2.521 | Δυτική Μακεδονία (Καστοριά), Ήπειρος (Ιωάννινα), Αλβανία |
Γκιώνα (Ασέληνον) | 2.508 | Στερεά Ελλάδα (Φωκίδα) |
Τύμφη (Πίνδος) | 2.497 | Ήπειρος (Ιωάννινα) |
Βαρδούσια (Κόρακας) | 2.495 | Στερεά Ελλάδα (Φωκίδα) |
Παρνασσός | 2.456 | Στερεά Ελλάδα (Βοιωτία, Φθιώτιδα, Φωκίδα) |
Ίδη (Ψηλορείτης) | 2.454 | Κρήτη (Ρέθυμνο) |
Λευκά όρη (Πάχνες) | 2.453 | Κρήτη (Χανιά) |
Κακαρδίτσα (Πίνδος) | 2.429 | Ήπειρος (Άρτα, Ιωάννινα), Θεσσαλία (Τρίκαλα) |
Ταΰγετος | 2.407 | Πελοπόννησος (Λακωνία) |
Κυλλήνη (Ζήρεια) | 2.374 | Πελοπόννησος (Κορινθία) |
Αροάνια (Χελμός) | 2.355 | Πελοπόννησος (Αχαΐα) |
Βαρνούντας (Περιστέρι) | 2.334 | Δυτική Μακεδονία (Φλώρινα), Βόρεια Μακεδονία |
Τυμφρηστός (Βελούχι) | 2.315 | Στερεά Ελλάδα (Ευρυτανία, Φθιώτιδα) |
Λάκμος (Πίνδος) | 2.295 | Ήπειρος (Ιωάννινα), Θεσσαλία (Τρίκαλα) |
Βασιλίτσα | 2.249 | Δυτική Μακεδονία (Γρεβενά), Ήπειρος (Ιωάννινα) |
Φαλακρό | 2.232 | Ανατολική Μακεδονία (Δράμα) |
Ερύμανθος (Ωλενός) | 2.224 | Πελοπόννησος (Αχαΐα, Ηλεία) |
Όρβηλος | 2.212 | Ανατολική Μακεδονία (Δράμα), Κεντρική Μακεδονία (Σέρρες), Βουλγαρία |
Τριγγία | 2.204 | Θεσσαλία (Τρίκαλα) |
Μερόπη (Δούσκο) (Πίνδος) | 2.198 | Ήπειρος (Ιωάννινα) |
Πιέρια | 2.190 | Κεντρική Μακεδονία (Πιερία) Δυτική Μακεδονία (Κοζάνη) |
Άγραφα | 2.184 | Θεσσαλία (Καρδίτσα), Στερεά Ελλάδα (Ευρυτανία) |
Τζένα (Ζώνα) | 2.182 | Κεντρική Μακεδονία (Πέλλα), Βόρεια Μακεδονία |
Λύγκος | 2.177 | Δυτική Μακεδονία (Γρεβενά), Ήπειρος (Ιωάννινα) |
Ζυγός | 2.159 | Δυτική Μακεδονία (Γρεβενά), Ήπειρος (Ιωάννινα) |
Πίνοβο | 2.156 | Κεντρική Μακεδονία (Πέλλα) |
Οίτη | 2.152 | Στερεά Ελλάδα (Φθιώτιδα) |
Κριάκουρας | 2.150 | Θεσσαλία (Τρίκαλα) |
Δίκτη | 2.148 | Κρήτη (Λασίθι) |
Αυγό | 2.146 | Θεσσαλία (Τρίκαλα) |
Βέρνο (Βίτσι) | 2.128 | Δυτική Μακεδονία (Φλώρινα, Καστοριά) |
Άσκιο | 2.111 | Δυτική Μακεδονία (Κοζάνη) |
Πεντέλεια (Ντουρντουβάνα) | 2.109 | Δυτική Ελλάδα (Αχαΐα) Πελοπόννησος (Κορινθία) |
Καλιακούδα | 2.101 | Στερεά Ελλάδα (Ευρυτανία) |
Σελιό | 2.064 | Θεσσαλία (Τρίκαλα) |
Βέρμιο | 2.052 | Μακεδονία (Ημαθία, Κοζάνη) |
Χατζή | 2.038 | Θεσσαλία (Τρίκαλα) |
Άθως | 2.033 | Μακεδονία (Χαλκιδική) |
Κερκίνη (Μπέλλες) | 2.031 | Μακεδονία (Κιλκίς, Σέρρες), Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία |
Τραπεζίτσα (Πίνδος) | 2.022 | Ήπειρος (Ιωάννινα) |
Τσιγκόρι ή Τσουγκότι | 1.997 | Θεσσαλία (Τρίκαλα) |
Καλλιφώνιο | 1.996 | Πελοπόννησος (Αχαΐα) |
Μαίναλο | 1.980 | Πελοπόννησος (Αρκαδία) |
Όλυμπος
Ο Όλυμπος είναι το μεγαλύτερο και ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, με τον όγκο του να εκτείνεται από τα παράλια της Πιερίας στα ανατολικά μέχρι τον θεσσαλικό κάμπο στα δυτικά και με τη Μακεδονία στα βόρεια, ο Όλυμπος είναι δικαίως ο βασιλιάς των ελληνικών βουνών. Σπίτι των θεών όπως έχει χαρακτηριστεί από την ελληνική μυθολογία μιας και εκεί ζούσαν οι 12 θεοί -ή αλλιώς οι θεοί του Ολύμπου- φιλοξενούσε στους πρόποδες του νύμφες, νεράιδες, και άλλα μυθικά πλάσματα. Και η αλήθεια είναι ότι με τον τρόπο που το φως διεισδύει στις αναρίθμητες χαράδρες του και τον ήλιο συχνά να γίνεται ένα με τη σκιά και την πρωινή υγρασία που αναδύεται από τους «πόρους» του, δεν είναι δύσκολο ακόμη και για το σύγχρονο μάτι να ξεγελαστεί και να δει μέσα στην ολύμπια φύση απεικάσματα που μοιάζουν με μορφές εξωκοσμικές, παράταιρες στην αστική καθημερινότητα.
Μαίναλο
Το Μαίναλο είναι βουνό της Πελοποννήσου στον νομό Αρκαδίας με υψηλότερη κορυφή στα 1.981 μ. Βρίσκεται στο κέντρο της Πελοποννήσου και καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του βόρειου τμήματος της Αρκαδίας. Περιβάλλεται, στα ανατολικά από τα όρη Ολίγυρτος, Τραχύ, Λύρκειο και Αρτεμίσιο, βόρεια από τα Αροάνια και τον Ερύμανθο, δυτικά από την Μίνθη και το Λύκαιο και νότια από τον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα. Το όνομα "Μαίναλο" έχει αρχαιοελληνική προέλευση καθώς σημαίνει την ιερή μανία, δηλαδή τη θεία παραφορά που φέρνει η άγρια φύση.