“Με χαρά και τιμή καλωσορίζουμε τον πρώην Δήμαρχο Πύλου κ. Χρονόπουλο, στη μεγάλη αυτοδιοικητική μας ομάδα, στη μεγάλη μας οικογένεια”, αναφέρει σε ανακοίνωσή του, ο Δήμαρχος Πύλου – Νέστορος Δημήτρης Καφαντάρης.
Δημήτρης Καφαντάρης:
“Είναι πολύ σημαντικό για όλους εμάς άνθρωποι με εμπειρία αυτοδιοικητική, άνθρωποι καταξιωμένοι, με έμπρακτη προσφορά στον τόπο και στους πολίτες να συνασπίζονται μαζί μας, ενστερνιζόμενοι το όραμά μας για τον Δήμο Πύλου- Νέστορος”.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ο κ. Χρονόπουλος έχει και θα προσφέρει πολλά στο συνδυασμό μας αλλά και στον τόπο μας. Το γεγονός ότι παραμερίζει τις όποιες προσωπικές του φιλοδοξίες για να υπηρετήσει το κοινό συμφέρον αποτελεί απόδειξη του χαρακτήρα, του ήθους και της προσωπικότητάς του. Άνθρωπος με αρχές και αξίες, ο οποίος έχει θέσει τον εαυτό στην κρίση του κόσμου και κατέχει εξέχουσα θέση στην εκτίμηση των πολιτών.
Στη μεγάλη αυτή προσπάθεια που έχουμε ξεκινήσει τα τελευταία οκτώ χρόνια, τα χρόνια που εσείς μας αναθέσατε τη διοίκηση του Δήμου Πύλου- Νεστορος, και την οποία επιθυμούμε να συνεχίσουμε την επόμενη ημέρα κάθε ενεργό μέλος της κοινωνίας μας, κάθε αυτοδιοικητικός με γνώσεις, πορεία, συνέπεια λόγων και έργων είναι απαραίτητος και περισσότερο χρήσιμος από ποτέ. Κανείς δεν περισσεύει στην αυριανή εποχή του Δήμου μας.
Μαζί μπορούμε να κάνουμε ακόμα περισσότερα.
Ευχαριστώ τον κ. Χρονόπουλο που μας τιμά προσωπικά αλλά και ως συνδυασμό και συνασπίζεται μαζί μας.
Στην συνέχεια ο κ. Χρονόπουλος δήλωσε τα εξής:
Δεν έχω ούτε και μία έστω βεβαιότητα που να μην σχημάτισα μέσω της αμφιβολίας, του άγχους, του ιδρώτα ,της οδυνηρής – κάποιες φορές – εμπειρίας.
Έτσι αποφάσισα, λόγω της κρισιμότητας της εποχής, να συμπορευτώ και να θέσω υποψηφιότητα με το συνδυασμό του Δημάρχου Πύλου – Νέστορος κ. Δημήτρη Καφαντάρη.
Η μέχρι τώρα πορεία του κ. Δημήτρη Καφαντάρη, ως Δημάρχου Πύλου-Νέστορος, έχει θετικό πρόσημο και έχουν γίνει πολλά. Υπάρχουν, βέβαια, ακόμα πολλά να γίνουν κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με σχέδιο, συνέχεια, συνέπεια και γνώση χωρίς πειραματισμούς και ουτοπίες. Ο χρόνος είναι αμείλικτος και πρέπει να προλάβουμε τώρα για να μη μείνουμε ουραγοί και παρατηρητές της αναπτυξιακής πορείας της περιοχή μας.
Τιμώ όλους, όσοι διεκδικούν την εκλογή τους στη θέση του Δημάρχου, αλλά πιστεύω ότι η χρονική συγκυρία μας επιβάλλει να παραμερίσουμε προσωπικές φιλοδοξίες και όλοι μαζί να προχωρήσουμε, ώστε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για ένα Δήμο αντάξιο της ιστορίας του αλλά και των αναγκών των Δημοτών του.
Τέλος οφείλω να εξηγήσω γιατί αποφασίζω, μετά από 7 χρόνια, να ασχοληθώ και πάλι με τα κοινά. Θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος γι αυτό, είναι να σας παραθέσω ένα απόσπασμα από ένα δοκίμιο του Βραζιλιάνου ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφου και μουσικολόγου Mario de Andrade, που με εκφράζει απόλυτα:
Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα… Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή. ……
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν… Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’ όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου σκοπός να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»