Συγκεκριμένα η διαχείριση αυτή αποδείχτηκε περιβαλλοντικά επιζήμια αφού ως γνωστόν έχουν συσσωρευτεί 30.000 τόνοι υπολείμματος αλλά και απροσδιόριστες ποσότητες συμμείκτων απορριμμάτων σε μια περιοχή που δεν έχει τα εχέγγυα καταλληλότητας αφού ρυπαίνει τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα.
Μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού του δήμου Άργους Μυκηνών διαπιστώνεται ότι η διαχείριση των απορριμμάτων στην Μαραθόλακκα είναι και οικονομικά ασύμφορη για τους δημότες της Καλαμάτας όπως φαίνεται από την σύγκριση της διαχείρισης των απορριμμάτων στις δύο πόλεις.
Συγκεκριμένα η διαχείριση στην Καλαμάτα κοστίζει 59,1 ευρώ το τόνο ενώ στο Άργος 29,45 ευρώ τον τόνο δηλαδή σχεδόν τα διπλάσια στην Καλαμάτα. O δήμος Καλαμάτας αν επέλεγε την μέθοδο του Άργους θα εξοικονομούσε 30 ευρώ τον τόνο δηλαδή 28.000 τόνοι X30 ευρώ/ τόνο= 840.000 ευρώ το χρόνο. Σε μόλις 3 χρόνια θα είχε εξοικονομήσει 2.520.000 ευρώ με τα οποία θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης το οποίο θα περιελάμβανε όλες τις κτιριακές υποδομές αλλά και τα απαιτούμενα μηχανήματα.
Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί δεν έγινε καμία επένδυση στον τομέα της κτιριακής υποδομής και των μηχανημάτων έτσι ώστε ο δήμος Καλαμάτας να διαχειρίζεται με μικρότερο κόστος τα απορρίμματα όπως ακριβώς δρομολόγησε ο δήμος Άργους-Μυκηνών ο οποίος φρόντισε και έλαβε χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εσωτερικών και εξασφάλισε χρηματοδότηση από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη.
Κατόπιν αυτών των δεδομένων ο Δήμος Καλαμάτας οφείλει να μην υπογράψει την συγκεκριμένη σύμβαση έτσι ώστε να επαναδιαπραγματευτεί μια συμφερότερη τιμή για τους δημότες της Καλαμάτας.
Τέλος αυτό που αποδείχτηκε περίτρανα από τον διαγωνισμό του δήμου Άργους-Μυκηνών είναι ότι η τοπική διαχείριση των απορριμμάτων μπορεί να εξασφαλίσει ποιοτική διαχείριση σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) σε πολύ χαμηλότερη τιμή από την κεντρική διαχείριση των απορριμμάτων.