Από την Κοκκινιά στη Γλυκόβρυση μέχρι τα Τρίνησα της Στεφανιάς εκτείνεται η μεγαλύτερη ακτή της Λακωνίας μήκους 16 χλμ και είναι πολύ εύκολο να την περπατήσεις από τη μια άκρη μέχρι την άλλη.
Οπωσδήποτε αν είσαι κάτοικος της Λακωνίας, έχεις κολυμπήσει σε κάποια από τις παραλίες αυτής της ακτής. Αλλά και σαν ταξιδιώτης αν έχεις περάσει από αυτά τα μέρη, σίγουρα έχεις βουτήξει στα νερά κάποιας ακρογιαλιάς. Έκτος από τις δυο ακρινές παραλίες Τρίνησα και Κοκκινιά υπάρχουν πολλές ακόμη ενδιάμεσα. Άλλες οργανωμένες και άλλες ερημικές. Εν τω μεταξύ, στη μέση περίπου των 16 χιλιομέτρων της ακτής, χύνει τα νερά του ο Ευρώτας στη θάλασσα. Ενώ παραδίπλα συναντάμε το παλιό Δέλτα του ποταμού.
Το μεγαλύτερο κομμάτι αυτής της ακτής εντάσσεται στο δίκτυο προστασίας Natura. Σε ελεύθερη μετάφραση, αυτό σημαίνει πως αυτή η περιοχή λειτουργεί ως βασικός τόπος κατοικίας άγριων πτηνών αλλά και σαν ένας πολύ σημαντικός μεταναστευτικός σταθμός. Επιπλέον σε αυτή την περιοχή αναπτύσσονται σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Με την προστασία λοιπόν της περιοχής, βοηθάμε το οικοσύστημα να αναπτύσσεται αλλά και τα υπό εξαφάνιση είδη να μην εξαλείψουν.
Περπατώντας τα 16 χιλιόμετρα της ακτής
Υπάρχουν κάποιοι τολμηροί λοιπόν, λίγοι ομολογουμένως, που περπατάνε την ακτή από τη μία μεριά μέχρι την άλλη. Μπορεί τα 16 χιλιόμετρα να ακούγονται πολλά, όμως με καλή διάθεση και καλή παρέα, η πεζοπορία αυτή μπορεί να εξελιχθεί σαν μια σπουδαία εμπειρία.
Αρχικά, επιλέγουμε να κάνουμε την πορεία αυτή είτε νωρίς το πρωί είτε το απόγευμα. Υπολογίζουμε πέντε με έξι ώρες γι αυτό το εγχείρημα, μαζί με τις απαραίτητες στάσεις για βουτιές ή ξεκούραση. Αν είναι καλοκαίρι, ένα μαγιό, καπέλο και αντηλιακό αρκούν για την εκκίνηση. Για όλα αυτά τα χιλιόμετρα, κάθε περιττό βάρος δημιουργεί επιπλέον κούραση γι αυτό φροντίζουμε να μην έχουμε τίποτα άχρηστο πάνω μας. Λίγο νερό και λίγα χρήματα είναι ακριβώς όσα χρειαζόμαστε.
Στο δρόμο μας θα συναντήσουμε αρκετά σημεία που μπορούμε να προμηθευτούμε, νερό, αναψυκτικά ή κάτι να φάμε. Αυτό μας διευκολύνει γιατί απαλλάσσει τις πλάτες μας από το έξτρα βάρος και επιπλέον δε θα μας λείψει τίποτα κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας. Αυτό βέβαια ισχύει μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες που λειτουργούν οι καντίνες και τα αναψυκτήρια της ακτής.
Το δέλτα του Ευρώτα το περνάμε άνετα περπατώντας στην άμμο αλλά τις εκβολές θα τις περάσουμε από την παράκαμψη πίσω από τη θάλασσα όπου ένας χωματόδρομος συνδέει τις δυο όχθες του ποταμού. Είναι το μόνο σημείο όπου για μερικά μέτρα δε θα πατάμε άμμο αλλά χώμα.
Όσα πρέπει να θυμόμαστε σε αυτή την πεζοπορία
Εκτός από το ότι πρέπει να έχουμε υπόψη μας το χρόνο που θα χρειαστούμε (5 – 6 ώρες) και την πολύ σημαντική λεπτομέρεια να μην έχουμε καθόλου περιττό βάρος πάνω μας, πρέπει να προσέξουμε μερικά ακόμη σημαντικά στοιχεία.
Τα σημεία όπου μπορούμε να προμηθευτούμε νερό και άλλα (με τη σειρά), είναι τα Τρίνησα, ο Λέημονας, η Μπούκα (Κυανή Ακτή) και η Κοκκινιά. Υπολογίζουμε πως το μεγαλύτερο κομμάτι που δε βρίσκουμε κάποιο τέτοιο σημείο είναι μεταξύ Κυανής Ακτής και Κοκκινιάς.
Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της διαδρομής είναι από τα Τρίνησα μέχρι το Βιβάρι (πριν την Κοκκινιά) με τη μεγάλη λιμνοθάλασσα.
Αν βρούμε πληγωμένη θαλάσσια χελώνα ή νεογνά αυτής (διόλου απίθανο στο λακωνικό κόλπο) καλούμε το λιμεναρχείο Γυθείου ή το σύλλογο ΑΡΧΕΛΩΝ.
Σε καμία περίπτωση, δεν επιχειρούμε να περάσουμε τις εκβολές του Ευρώτα κολυμπώντας. Υπάρχει κίνδυνος να παρασυρθούμε από τα ρεύματα.
Δεν κόβουμε τα λευκά κρινάκια που φυτρώνουν στους αμμόλοφους. Είναι είδος που προστατεύεται κι έχει πολύ σημαντικό ρόλο στις παράκτιες ζώνες.
Τα μαγιό – σορτσάκι πιθανόν να προκαλέσουν ερεθισμούς στα πόδια από το περπάτημα αν είναι βρεγμένα.
Είτε ξεκινήσουμε να περπατάμε από τα Τρίνησα είτε από την Κοκκινιά, πρακτικά είναι το ίδιο πράγμα.
notospress.gr