Σεβασμιώτατε Άγιε Πειραιώς
κ. Σεραφείμ,
1. Εδιάβασα με δυσκολία εις τινα σημεία (διά το ακατάληπτό της) την εναντίον μου επιστολή Σας. Θα έπρεπε, Δέσποτα, πριν προβείτε στην απόφασή Σας να διακόψετε από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Πειραικής Εκκλησίας τις εκπομπές μου και πριν γράψετε την εναντίον μου επιστολή Σας, θα έπρεπε, λέγω, να σκεφθείτε ότι εγώ για Σας, για την υπεράσπισή Σας, ήλθα, όπως γνωρίζετε, επανειλημμένως σε διαμάχη με φιλικά μου πρόσωπα και έγραψα κείμενα υπερασπιζόμενα το όνομά Σας. Και θα έπρεπε ακόμη να σκεφθείτε την αγάπη και την εγκάρδιο φιλοξενία που Σας προσέφερα στην ταπεινή μου Μητρόπολη και σε Σας και στα εκδρομικά Σας πούλμαν. Πόσο εύκολα ξεχνάτε!.. Ο άγιος Νεκτάριος στην Ποιμαντική του λέγει ότι και η δογματική ακόμη διαφορά δεν πρέπει να μειώνει την αγάπη μας προς τους άλλους. Ο άγιος το λέγει.
Και τώρα Σείς, Δέσποτα, πήρατε τα «όπλα», για υπεράσπιση τάχα των Ορθοδόξων δογμάτων, εναντίον ποίου; Εναντίον εμού, εχθρού πίστεως; Ακούτε να σας πω, Δέσποτα, άγιε Πειραιώς: Στην ιερατική μου ζωή δεν υπήρξα «καλοπερασάκιας», αλλά έχω λασπωθεί σε περιοδείες μου σε χωριά, με έχουν γαυγίσει σκυλιά, έχω κοιμηθεί νηστικός για το Ευαγγέλιο και ακόμη για την Πίστη έχω καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου μηνυθείς από αιρετικούς, οι οποίοι με απειλούσαν και με σκοτώσουν! Και Σείς τώρα ως ο Ορθοδοξότατος έρχεσθε να με συντρίψετε ως κακόδοξο, τόσο, ώστε ο λόγος μου δεν πρέπει να ακούεται από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Μητροπόλεώς Σας.
Και να σκεφθείτε ότι για τον Σταθμό αυτόν είμαι εξ εκείνων που, μαζί με άλλους κληρικούς της Πειραικής Εκκλησίας, συναγωνιούσα (όχι όμως εκοπίασα) για την ίδρυσή του και την έγκρισή του. Και βεβαίως στις εκπομπές μου από τον Σταθμό δεν θα έλεγα ποτέ για το Ουκρανικό, γιατί πάντα οι εκπομπές μου ήταν ερμηνευτικές στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, θέμα που έλλειπε από τον Σταθμό Σας. Νομίζω όμως ότι λίγο Σας νοιάζει, αν οι ακροατές θα στερηθούν την ερμηνεία στο βιβλίο του Ιώβ που ανέπτυσσα. Αν σας ένοιαζε, δεν θα το επράττατε.
2. Εγώ, Δέσποτα του Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο,τι λέγω σχετικά με το Ουκρανικό είναι η θέση της πλειονότητος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Διατί λοιπόν στρέφεστε εναντίον εμού και δεν στρέφεστε και εναντίον των τόσων-τόσων Ιεραρχών της Εκκλησίας μας, οι οποίοι εδέχθησαν μετά εγκαρδίου συμφωνίας την θέση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου μας;
Στο θέμα αυτό, Δέσποτα κ. Σεραφείμ, έδωκα πίστη στις θέσεις του αγίου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου και όχι στην ιδική Σας θέση επί του θέματος, διότι τον άγιο Ναυπάκτου τον θεωρώ ότι έχει πλουσία βιβλική και πατερική θεολογία, ενώ Εσείς δεν έχετε τοιαύτη θεολογία. Έτσι κρίνω εγώ, αφού μάλιστα με θεωρείτε και πανεπιστημιακό.
Επείσθην λοιπόν κατά πρώτον από την θεολογική αγόρευση του αγίου Ναυπάκτου, όπως και όλων των άλλων Ιεραρχών, πλην τινών, και εδέχθην την θέση των πλειόνων στο Ουκρανικό. Αλλά Εσείς, ο οποίος, επαναλαμβάνω, δεν έχετε την θεολογική παιδεία του αγίου Ναυπάκτου, μου είπατε σαφώς προ ημερών περί αυτού, εν τόπω ιερώ και αγίω και ενδεδυμένος άπασα την αρχιερατική Σας στολή, ότι σας απογοήτευσε πλήρως ο άγιος Ναυπάκτου.
Μου το είπατε δύο φορές. Αλλά τι είστε Σείς; Είστε το ανώτερο κριτήριο, για να κατακρίνετε τον ένα Ιεράρχη και να απογοητεύεστε απ᾽ αυτόν και να εγκρίνετε τον άλλο ευαρεστούμενοι εξ αυτού; Αλήθεια, Δέσποτα, με την ευκαιρία που θυμήθηκα το γεγονός, τι ήταν αυτό που κάνατε τότε, όταν μου είπατε αυτόν τον λόγο; Θυμηθείτε ότι εγκαταλείψατε το Πανάγιο Θυσιαστήριο, το οποίον είχατε κυκλώσει μετά των άλλων Αρχιερέων και ήλθατε προς εμένα, πέραν του Ιερού Θυσιαστηρίου ιστάμενον και μου λέγατε και μου λέγατε συνέχεια για το Ουκρανικό. Αν ήσασταν παπάς στον Πειραιά επί Σεβασμιωτάτου Γέροντος Πειραιώς κ. Καλλινίκου θα «τρώγατε» φωνές, μήπως και Σας τράβαγε και το αυτί, γιατί θεωρούσε ο Γέροντας ως ασέβεια το να μετακινούνται οι Ιερείς απο το Θυσιαστήριο εν ώρα λατρείας και να συζητούν με άλλον άλλα θέματα.
3. Σεβασμιώτατε άγιε Πειραιώς, αναστενάζω για τα αμαρτήματά μου, αλλά αγαπώ τον Χριστό και θέλω να κηρύττω την Πίστη μας την Αγία, όπως μας την παρέδωσαν οι άγιοι Πατέρες. Και όχι μόνο θέλω να την κηρύττω, αλλά θέλω και να πάσχω γι᾽ αυτήν και αν ο Θεός με αξιώσει, θέλω και να πεθάνω γι᾽ αυτήν. Θέλω να είμαι αγωνιστής της Ορθοδόξου Πίστεως.
Ποτέ όμως, μα ποτέ, δεν θα ήθελα να είμαι αγωνιστής στον τύπο τον δικό Σας! Δεν είστε Σείς ο αγωνιστής των ιερών Συναξαρίων μας. Όπως το διαβάζουμε στα Ιερά Συναξάρια οι σωστοί αγωνιστές δεν εκφράζονται και δεν ενεργούν έτσι απότομα, αποκόπτοντας τους αδελφούς από ιερά διακονήματα, όπως Σείς εμένα, που μου απαγορεύσατε τον λόγον του Θεού από τον Σταθμό Σας.
Οι αγωνιστές των Συναξαρίων έχουν υψηλή και βαθειά θεολογία, την οποία Σείς στερείστε. Οι αγωνιστές των Συναξαρίων μας είναι γεμάτοι από αγάπη και ταπείνωση και ζούν ασκητικά και λιτά. Τοιούτων αγωνιστών έχουμε ανάγκη και περί αυτών «του Κυρίου δεηθώμεν», όπως έλεγε ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.
Ανέφερα εις τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον κ.κ. Ιερώνυμον δι᾽ εγγράφου μου την αποπομπή του προσώπου μου από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Πειραικής Εκκλησίας και ο Μακαριώτατος εφρόντισε τάχιστα να μου δοθεί εβδομαδιαία εκπομπή στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τον ευχαριστώ λίαν.
Δέσποτα, άγιε Πειραιώς, με ελυπήσατε και με επονέσατε. Και τώρα που με αποδιώξατε από άμβωνα του Σταθμού Σας πείτε ευφραινόμενος και αγαλλόμενος: «Τον συνέτριψα τον Ιερεμίαν»! «Τον εβύθισα»!
Μετά τιμῆς,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Arxon.gr
