Μεγαλόπολη, ένας τόπος με ιδιαίτερη παλαιοντολογική σημασία και πλούσια διαχρονική ιστορική κληρονομιά. Ένας τόπος με πλούσιο υπέδαφος σε λιγνίτη και νερό. Δυο αγαθά που σημαδεύουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του τόπου.
Πριν 50 χρόνια ξεκίνησε η διαδικασία εκμετάλλευσης του λιγνίτη που άλλαξε την πορεία της ευρύτερης περιοχής, δίνοντας δουλειά σε χιλιάδες εργάτες, σταματώντας την μετανάστευση και δημιουργώντας νέες ευκαιρίες. Ταυτόχρονα όμως δημιουργούσε νέα προβλήματα στο περιβάλλον, στην υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων και στις αγροτικές καλλιέργειες. Οι αγώνες των εργαζομένων και των κατοίκων ανάγκασαν τη δημόσια ΔΕΗ να πάρει μέτρα βελτίωσης του περιβάλλοντος. Όμως παρά την αρχική μελέτη, που όριζε επιστημονικά σωστά, ότι το γόνιμο επιφανειακό έδαφος θα αποθηκευόταν και μετά την εξόρυξη του λιγνίτη θα τοποθετείτο και πάλι στη γεωργική γη για να συνεχισθεί η αγροτική διαδικασία, έμεινε κενό γράμμα απ’ την πολιτεία. Αντίθετα μάλιστα, όταν πριν λίγα χρόνια μετοχοποιήθηκε η δημόσια ΔΕΗ οι εκτάσεις αυτές παραχωρήθηκαν στην ΔΕΗ Α.Ε. για να αυξηθεί η αξία της στο άνοιγμα του δρόμου προς τηv ιδιωτικοποίηση και να προωθηθούν τα σχέδια για δημιουργία χωματερών κάθε είδους απορριμμάτων.
Η απόφαση της Κυβέρνησης για ξεπούλημα των δύο πλέον συγχρόνων λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη μαζί με τα ορυχεία, καθιστά τους «ιδιώτες» κυρίαρχους στην ηλεκτρική παραγωγή της χώρας. Η δε θέση του ενεργειακού κέντρου της Μεγαλόπολης και η σύνδεση της Πελοποννήσου με υποθαλάσσιο αγωγό με την Κρήτη καθιστά το ιδιωτικό κεφάλαιο, χωρίς ιδιαίτερο κόστος, ικανό να ελέγχει τον ενεργειακό τομέα στη νότια Ελλάδα και να προωθεί ανεξέλεγκτα τα κερδοσκοπικά σχέδια του, αδιαφορώντας για τις αρνητικές επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες και τα εθνικά συμφέροντα.
Οι διαβεβαιώσεις για τις θέσεις εργασίας είναι «κούφια λόγια», αφού γνωρίζουμε τι έχει γίνει σε άλλες δημόσιες επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν. Αναμφίβολα, οι νέοι δυνάστες της περιοχής δημιουργούν τεράστιους κινδύνους αφού με τις δραστηριότητές τους θα «αξιοποιούν» τη γη και το νερό σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την κοινωνία.
Το περιβάλλον το έχουμε δανεισθεί απ’ τα παιδιά μας, δεν έχουμε το δικαίωμα να το παραχωρήσουμε στα όποια κερδοσκοπικά συμφέροντα που θα το καταστήσουν «κρανίου τόπο». Φέρνουμε ως κοινωνία ευθύνη για τις αλλοιώσεις και τις ζημιές που έχουν προκληθεί με την ανοχή μας, στο όνομα πάντα του εθνικού συμφέροντος. Όμως, φθάνει ως εδώ!
Δεν μπορεί το κεφάλαιο που σωρεύτηκε από τον ελληνικό λαό, εργαζόμενους στη ΔΕΗ και καταναλωτές, να χαρίζεται. Δεν επιτρέπεται το έδαφος που προσωρινά παραχωρήθηκε από την τοπική κοινωνία να γίνει η θηλειά στο λαιμό μας.
Καμιά κυβέρνηση δεν έχει εξουσιοδοτηθεί να προχωρήσει μια τέτοια πολιτική σε πλήρη αντίθεση με την τοπική κοινωνία.
Το ζήτημα της ΔΕΗ, δεν είναι πρόβλημα μόνο των εργαζομένων, αλλά της κοινωνίας και ως τέτοιο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με αγώνα διαρκείας, με ενότητα και καθαρές θέσεις για το αύριο του τόπου μας.
ΟΧΙ στο ξεπούλημα της ΔΕΗ – ΝΑΙ στην ήπια αξιοποίηση του λιγνίτη από τη δημόσια ΔΕΗ.
Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. Η γη να επανέλθει στην τοπική κοινωνία.
Προστασία και ανάδειξη της παλαιοντολογικής, της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς. Λειτουργία και πάλι του σιδηροδρόμου.
Η Μεγαλόπολη δεν θα γίνει ο σκουπιδότοπος της Περιφέρειας, της χώρας
και της Ευρώπης.