Η παράταξη «Λαική Συσπείρωση» που πρόσκειται στο ΚΚΕ αναφέρει: «Χωρίς νερό έχουν μείνει τα τελευταία τρία 24ωρα, τα Τρόπαια, το Περδικονέρι, το Βυζίκι, το Καλλιάνι.
Η ενημέρωση από την πλευρά του Δήμου Γορτυνίας κάνει λόγο για βλάβη στην αντλία του αντλιοστασίου της περιοχής, από την Παρασκευή. Η πρώτη κίνηση ήταν να τοποθετηθεί εφεδρική αντλία η οποία επίσης έβγαλε βλάβη.
Εν τέλει, στον Δήμο Γορτυνίας προχώρησαν στην παραγγελία νέας αντλίας από τη Θεσσαλονίκη η οποία θα φτάσει την Δευτέρα ή Τρίτη. Προς το παρόν καλύπτονται οι ανάγκες με υδροφόρες και εμφιαλωμένο νερό.
Είναι μια κατάσταση που και τα προηγούμενα χρόνια έχει απασχολήσει και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες που αριθμούν περισσότερους κατοίκους.
Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι το 2017 με την ανάπτυξη που υπάρχει στην επιστήμη και την τεχνολογία δεν μπορεί να λυθεί ένα τέτοιο πρόβλημα, άμεσα και σωστά.
Οι δυνάμεις μας κατά καιρούς έχουν τονίσει την ανυπαρξία των μέτρων συντήρησης και την έλλειψη υποδομών για τα δίκτυα ύδρευσης της περιοχής, σ’ έναν δήμο μάλιστα που οι κάτοικοι πληρώνουν υπέρογκα δημοτικά τέλη, και αυξάνονται τα τέλη ύδρευσης..
Αυτά είναι τα αποτελέσματα του «Καλλικράτη» στην τοπική διοίκηση, να υπάρχουν υπηρεσίες υποστελεχωμένες και χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό για να μπορούν να παρέχουν τις απαραίτητες υπηρεσίες στους κατοίκους.
Είναι πρόκληση όταν οι κάτοικοι δεν έχουν νερό στα σπίτια τους, να εγκρίνετε κονδύλι ύψους 200,000 ευρώ για κατασκευή τουριστικών μονοπατιών στα Τρόπαια και την ίδια στιγμή να αυξάνουν τα τέλη στα τιμολόγια του νερού αγροτικής χρήσης. Είναι πρόκληση σε πολλά χωριά της Γορτυνίας το νερό να είναι ακατάλληλο για ύδρευση.
Αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι η πολιτική που ακολουθείται από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που είναι συνέχεια των προηγούμενων, την Περιφέρεια και τους Δήμους δεν εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, είναι αντιλαϊκή γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα λίγων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Γι’ αυτό το νερό και η χρήση του αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό αγαθό, με στόχο να είναι ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Η διαχείριση του νερού ως κοινωνικού αγαθού, προς όφελος του λαού, προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τη γη, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο, πλαίσιο στο οποίο και οι υδάτινοι πόροι, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, η υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία και θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών και στο συγκεκριμένο τομέα.
Απαιτούμε:
– Νερό κοινωνικό αγαθό, να παρέχετε στους δημότες άφθονο, φθηνό (δωρεάν για τις ευπαθείς μονάδες) και άριστης ποιότητας.
– Να επιδιορθωθεί άμεσα η βλάβη.
– Να υπάρξει η ανάλογη συντήρηση στα δίκτυα ύδρευσης του Δήμου, ώστε να μην αντιμετωπίζουμε τα ίδια κάθε χρόνο.
– Τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου στελεχωμένες με επαρκή μόνιμο προσωπικό και σύγχρονα τεχνικά μέσα.
– Να καταργηθούν τα ανταποδοτικά δημοτικά τέλη
– Να μειωθούν τα τιμολόγια για νερό αγροτικής χρήσης.