Ακολουθεί το άρθρο της πολιτευτού Αρκαδίας Εύης Τατούλη, όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής”
Διάβασα πρόσφατα έναν νεολογισμό στο Wikiberal, τη λέξη «inaptocratie» που στα Ελληνικά μεταφράζεται σε «αδεξιοκρατία», και ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα για τον ορισμό και την σημασία του. Αδεξιοκρατία λοιπόν ορίζεται ένα «σύστημα διακυβέρνησης, όπου οι λιγότερο ικανοί να ηγηθούν, εκλέγονται από τους λιγότερο ικανούς να παράγουν και στο οποίο σύστημα, τα λιγότερο ικανά μέλη της κοινωνίας επιβιώνουν, πετυχαίνουν και επιβραβεύονται με αγαθά και υπηρεσίες, που πληρώνονται από τον κατασχεθέντα πλούτο ενός ολοένα και συρρικνούμενου αριθμού παραγωγικών ατόμων».
Κανείς δεν θα μπορούσε να περιγράψει με απλούστερους όρους τους καταστροφικούς 21 μήνες συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ από αυτή την λέξη και τον ορισμό της. Ο αλγόριθμος φτωχοποίησης της Ελληνικής κοινωνίας σε λίγες φράσεις, που περιλαμβάνουν την εξουσιαστική αμετροέπεια Παππά, την χυδαιότητα Πολάκη, το νεποτισμό Κατρούγκαλου και την ανικανότητα των επικεφαλής Τσίπρα – Καμμένου.
Με μια σειρά πολιτικές χειραγώγησης βυθίζουν το λαό σε άγνοια και ανοησία με δηλώσεις για μωρά παιδιά (Κόπυ Πάστε και Χιβ). Δημιουργούν προβλήματα στα οποία δίνουν οδυνηρές αλλά αναγκαίες λύσεις (Δημοψήφισμα). Μετακυλούν προβλήματα στο μέλλον (Υπερταμείο 99 χρόνων) και απευθύνονται στο συναίσθημα σε βάροςτης λογικής (αξιοπρέπεια Βαρουφάκη). Προάγουν την μετριότητα (Φίλης), για να εμβαθύνουν την ενοχή απέναντι στην εξέγερση (Καμμένος κατά ενστόλων).
Κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει ότι δεν έχουν σχέδιο. Διέλυσαν το ισοζύγιο μεταξύ οικονομικής και πολιτικής ελευθερίας σε βάρος της ατομικής. Βάζουν φυλακή τους Έλληνες μέσω φορολογίας, κατασχέσεων και «αναδιανομής» του πλούτου. Κατευθύνουν την ρευστότητα στο δημόσιο σε βάρος του παραγωγικού δυναμικού. Ένα απόκοσμο συνονθύλευμα ακροαριστερών και ακροδεξιών ενισχύουν το κράτος σε βάρος της ελευθερίας των πολιτών. Και μετά μοιράζουν την ελεημοσύνη των συσσιτίων ως μεγαλόψυχοι ηγεμόνες της φτώχειας.
Την ίδια ώρα το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών προχωρά σε διαδοχικές πρωτοβουλίες και διοργανώσεις που οι ξένοι διπλωμάτες παρατηρούν «εντυπωσιασμένοι» για τον κυρίαρχο ρόλο που επιδιώκει να διαδραματίσει η Ελλάδα στην περιοχή μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία. Το σχέδιο 10GC του Νίκου Κοτζιά για την δημιουργία κλαμπ των 10 αρχαιοτέρων πολιτισμών με Κίνα, Ινδία, Ισραήλ και Αίγυπτο προκαλεί αν όχι δέος, έντονο προβληματισμό για την παρεμβατικότητα που μπορεί να διαμορφώσει πολιτικά, υπό το κράτος της αδεξιοκρατίας.
Ένας δρόμος προς μια σύγχρονη δουλεία έχει ανοίξει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σπαρμένος από μεγαλοϊδεατισμούς, κιτς σύμβολα, άρτο και θεάματα. Όποιος αντιδράσει οι τραμπούκοι αναλαμβάνουν να τον συνετίσουν στα πλαίσια ενός μακρόπνοου σχεδίου που έχει στόχο μια ελεγχόμενη κοινωνία στα μέτρα τους. Ο χαρακτήρας «Τσίπρας» τόσο ως ρόλος όσο και ως προσωπικότητα λαϊκιστή πρέπει να εκλείψει πολιτικά με μια μεγάλη δημοκρατική απάντηση. Μόνο με εκλογές θα απαλλαγεί η Ελλάδα από την αδεξιοκρατία αυτού του μπουλουκιού. Μόνο ένα νέο πολιτικό σχέδιο ζωής που θα είναι φτιαγμένο με τη στόφα και την αξία ενός έργου τέχνης μπορεί να αλλάξει τη ροή των γεγονότων. Με νέα πρόσωπα και με το υλικό της πολιτικής ιστορίας της ΝΔ η ηγεσία πρέπει να εμπνεύσει σημασία και έννοια στην ελπίδα που κουρέλιασε η πρώτη φορά αριστερά.
Εύη Τατούλη,
Νομικός, πολιτευτής Αρκαδίας, Ν.Δ.