Η απουσία απέκτησε δικαίωμα στο όνομά μου, με λένε έκτη Κόρη. Εγώ, η Έκτη, η ευρωπαία Κόρη, φτιαγμένη από μάρμαρο πεντελικό, θέλω να αφηγηθώ την ιστορία, όπως την καταλάβαινα και την καταλαβαίνω με τη χάρη που μου προσφέρει η θεά προστάτιδα της πόλης μου.
Μια γυναίκα διαφορετική, η Ευρωπαία Καρυάτιδα, που βρίσκεται «αιχμάλωτη» στα ξένα, μακριά από τις αδερφές της και το τόπο της, βρίσκει τη φωνή της. Τόσα χρόνια αντιστεκόταν σθεναρά στο κάλεσμα της παραφροσύνης, μα τώρα υποκύπτει στο πειρασμό να ξετυλίξει τις αλήθειες της μνήμης της. Υπερηφανεύεται που γεννήθηκε Αθηναία και ως τέτοια έχει εξ ορισμού το προνόμιο να βρίσκεται στο επίκεντρο σπουδαίων ακμών και παρακμών. Αφηγείται τα χρόνια της μεγάλης Τρέλας και του φευγιού, που ένδοξοι ήρωες της Επανάστασης υπέκυψαν στο κάλεσμά της, αρματώθηκαν για χάρη της και πολέμησαν σε χαρακώματα και σε καράβια και οδήγησαν ένα έθνος προς την ελευθερία. Τη στοιχειώνει το δικό της το φευγιό, εκείνο που δεν έχει κάνει ακόμα, ζητά δικαίωση για τη βίαιη αρπαγή της και θέλει διακαώς να απελευθερωθεί από τα αόρατα δεσμά της. Ξέρει από ποιον θέλει να ξεφύγει, ξέρει σε ποιον θέλει να πάει.
Ο χρόνος πορεύεται βασανιστικά για την Έκτη στη κρύα αίθουσα του μουσείου. Αποζητά τον άνεμο της Αθήνας και το πρόσωπό της μαραζώνει από την έλλειψη του αττικού ήλιου. Αποστρέφεται τους βάρβαρους από τον τρόπο που την περιτριγυρίζουν και τη κοιτούν. Νιώθει ευγνωμοσύνη που εξέχουσες Ελληνίδες διεκδικούν την επιστροφή της και υπερηφάνεια για εκείνες που έχουν κάνει την δική τους επανάσταση και διαπρέπουν στη πολιτική, την επιστήμη και τη τέχνη. Κατά βάθος τις τελευταίες τις ζηλεύει λίγο παραπάνω καθώς η ίδια είναι ανήμπορη και καθηλωμένη. Όμως, η Έκτη γνωρίζει ότι δεν είναι μόνη, πλάι της, αν και μακριά, υπάρχουν και τα Υφαντά που τρέμουν από μοναξιά και οργή και επιζητούν την επιστροφή τους στη πατρίδα. Όλοι τους περιμένουν υπομονετικά το πλήρωμα του χρόνου, εκείνο που θα τους φέρει πίσω.
Είμαι αποφασισμένη να κάνω την επανάστασή μου στο όνομα της δικαιοσύνης και της ελευθερίας μου. Πλέον το ξέρω πως δεν μπορώ μόνη μου. Γι’ αυτό ζητώ βοήθεια από όσους με νιώθουν. Ζητώ να στηρίξουν το εγχείρημά μου δίχως φόβο. Ο φόβος δεν έχει θέση στον ωκεανό της θνητής ψυχής, είναι απλώς ο αφρός. Εγώ, η Έκτη, είμαι εκκρεμότητα της ιστορίας τους από την εποχή της μεγάλης Επανάστασης. Την προοπτική στο πέρασμα του χρόνου την ορίζουν οι πράξεις και οι παραλείψεις, όχι οι προθέσεις τους. Ας μην ξεχνούν ότι η ιστορία είναι ένα σχολείο του χρόνου. Περιμένει να δώσουν εξετάσεις, ακόμα κι αν δεν τα καταφέρουν να αποφοιτήσουν. Θα περιμένω κι εγώ. Τώρα πια πορεύομαι με την ευχή ενός δικού μου, να δω και πάλι τις αυγές που θα ξημερώσουν μετά τη μακριά νύχτα.
Η Βίκη Κοσμοπούλου τέσσερα χρόνια μετά τη κυκλοφορία της πρώτης της συλλογής διηγημάτων «Το Τσόφλι» (Κέδρος, 2018), επιστρέφει δυναμικά με τη δεύτερη συλλογή διηγημάτων της με τίτλο «ΕΚΤΗ και άλλες αφηγήσεις». Στη συγκεκριμένη συλλογή η Βίκη Κοσμοπούλου «δίνει φωνή» στην έκτη Καρυάτιδα που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου. Η ευρωπαία Κόρη διηγείται τα παθήματα των ανθρώπων μες στα χρόνια που στέκει ολομόναχη στην αίθουσα του μουσείου, ξεδιπλώνοντας το νήμα της αφήγησής της από τα πρώτα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης και τη Μικρασιάτικη Καταστροφή μέχρι τα Δεκεμβριανά και τη γέννηση της Τρίτης Δημοκρατίας. Το ύφος της αφήγησης της έχει χαρακτήρα αρχαίας τραγωδίας και σαν άλλος χορός, εμφανίζονται γυναίκες και άνδρες που πάλεψαν, επέζησαν, έζησαν και δημιούργησαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Όμως, η Έκτη δεν είναι η μόνη που επιθυμεί να δραπετεύσει, μαζί της επτά Υφαντά που στέκουν μακριά από τον τόπο τους, επιζητούν την επιστροφή τους. Η γραφή της κα. Κοσμοπούλου εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο με τα χρόνια ενώ η χρήση της τεχνικής της αρχαίας τραγωδίας στην αφήγηση είναι ευφυέστατη. Εύκολα λοιπόν, καταλαβαίνει κανείς πως δικαίως η Βίκη Κοσμοπούλου βρίσκεται στο χώρο της λογοτεχνίας πόσο μάλλον να σε κάνει κάθε φορά να ανυπομονείς για την επόμενη δουλειά της! Κλείνοντας, η συλλογή διηγημάτων «ΕΚΤΗ και άλλες αφηγήσεις» υπόσχεται να μαγέψει του λάτρεις του είδους αλλά και να κερδίσει ακόμα και τους πιο διστακτικούς.
Η συλλογή διηγημάτων της Βίκης Κοσμοπούλου «ΕΚΤΗ και άλλες αφηγήσεις» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εύμαρος.