Ανακοίνωση της Ομάδας Γυναικών Ναυπλίου για τις παρενοχλήσεις από καθηγητή του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών:
Δεν είναι πρώτη φορά που τέτοιες καταγγελίες βγαίνουν δημόσια. Όλες αυτές έρχονται να προστεθούν σε πολλές άλλες που δημοσιοποιούνται και έχουν να κάνουν με φαινόμενα βίας απέναντι σε γυναίκες, σεξουαλικής παρενόχλησής, σεξουαλικής κακοποίησης, βιασμών, ακόμη και δολοφονιών.
Πρόκειται για μια ζοφερή κατάσταση, η οποία έχει να κάνει με ακραίες μορφές έκφρασης της πολύμορφης βίας που υφίστανται οι γυναίκες στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια και συνολικά στην κοινωνία, στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην εργασιακή ανασφάλεια, στα πρόσθετα βάρη που πέφτουν στις πλάτες της στο σπίτι, στην οικογένεια και αλλού και πηγάζουν ακριβώς από την ανισότιμη θέση της στην κοινωνία.
Οι απαράδεκτες αυτές συμπεριφορές απέναντι στις γυναίκες, είναι το αποτέλεσμα -και όχι η αιτία- της ανισότιμης θέσης της γυναίκας στην ταξική κοινωνία, των κοινωνικών διακρίσεων που βιώνουν οι γυναίκες σε κάθε πλευρά της ζωής τους. Και είναι ακριβώς η κοινωνία της εκμετάλλευσης που γεννά τη βία, την οποία θρέφουν οι σάπιες αξίες της σημερινής κοινωνίας: Η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ο ανελέητος ανταγωνισμός, ο εγωιστικός τρόπος ζωής και σκέψης, η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ζωής, η αντιμετώπιση της γυναίκας ως σεξουαλικό “λάφυρο”, συνολικά η εμπορευματοποίησης του σεξ.
Πίσω από όλο αυτό που αντιμετωπίζουν οι νέες γυναίκες κρύβονται οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που τις υποχρεώνουν να μη μιλήσουν. Γιατί βιώνουν είτε την εργοδοτική τρομοκρατία και την απειλή της ανεργίας, είτε τους εκβιασμούς των μεγαλοπαραγόντων του αθλητισμού, είτε τις πιέσεις του πανεπιστημιακού κατεστημένου. Κρύβεται η πραγματικότητα της εμπορευματοποίησης, του ανταγωνισμού που αποθεώνει την ατομικότητα έναντι της συλλογικότητας.
Η Ομάδα Γυναικών Ναυπλίου, μέλος της ΟΓΕ, εκφράζει την αλληλεγγύη της σε όλες τις γυναίκες που έχουν υποστεί τους εκβιασμούς, τη σεξουαλική παρενόχληση, βία και κακοποίηση στους χώρους δουλειάς, στους χώρους όπου ζουν, εργάζονται, σπουδάζουν, αθλούνται.
Θα συνεχίσουμε αταλάντευτα τον συλλογικό αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής βία κατά των γυναικών που εντείνει την ανισοτιμία τους και βάζει φραγμό στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
Κάνουμε τη δίκαιη οργή μας οργανωμένο αγώνα!
Το μόνο που μπορεί να μας σώσει είναι να κάνουμε πράξη το σύνθημα:
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ