“Πως υφαίνεται ο χρόνος, μάνα; Πως προχωράει η ζωή στημόνι – υφάδι, πόντο τον πόντο;” Θα τη ρωτούσε, κι εκείνη, αντί απάντησης, θα της χαΐδευε τα μαλλιά. Την απάντηση θα την έβρισκε μόνη της μεγαλώνοντας. Τη ζωή την ανααλύπτει κανείς ζώντας. Έτσι υφαίνεται ο χρόνος· με κάματο, με όνειρα και εφιάλτες. Έτσι υφαίνεται η ζωή των ανθρώπων.
Η Νανά, μια αρχιτεκτόνισσα που πάσχει από κρίσεις πανικού, βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής της, όπου καλείται να πάρει κάποιες σημαντικές αποφάσεις για τη ζωή της, όπως αν είναι πραγματικά έτοιμη να φέρει στον κόσμο το παιδί που κυοφορεί και αν αρκετά ώριμη ώστε να κατασταλάξει ανάμεσα στην καριέρα, την ανεξαρτησία και την οικογένεια.
Σε μια αναπαλαίωση του αρχοντικού της οικογένειας του Ιωάννη Αντωνόπουλου στην Καλλιθέα, ανακαλύπτει ένα παλιό χειρόγραφο μέσα από το οποίο μαθαίνει πολλά για την ιστορία της οικογένειας, αλλά και την ιστορία της Ανθής Γεραμάκης . Μιας γυναίκας όπου έζησε στην Αθήνα του 19ου αιώνα, σε μια εποχή όπου η θέση της γυναίκας ήταν αρκετά αμφιταλαντευόμενη, όπου ο έρωτας, η θέληση για μάθηση και η ανεξαρτησία ήταν ακόμα κατακριτέα και οι αποφάσεις λαμβάνονταν αποκλειστικά και μόνο από τον πατριάρχη της οικογένειας.
Μέσα από αυτό το χειρόγραφο η Νανά θα γίνει συνοδοιπόρος της Ανθής, θα αισθανθεί ότι η προσωπική της ιστορία συνδέεται με αυτή της Ανθής. Η Νανά θα εμπλακεί συναισθηματικά με την ιστορία της και αυτή η εμπλοκή θα τη βοηθήσει να ανακαλύψει τον πραγματικό της ευατό και κατά συνέπεια να πάρει τις ανάλογες αποφάσεις.
Όσο εσύ θα υφαίνεις τον καιρό, εγώ θα περιμένω. Ίσως κάποτε το υφάνεις κι εκείνο το υφαντό της ζωής μας.
Η Σοφία Δημοπούλου μας ταξιδεύει σε μια διαφορετική εποχή. Στην Ελάδα του 19ου αιώνα όπου το Κρητικό Ζήτημα, η Κατάκτηση της Μακεδονίας και η κήρυξη της πτώχευσης από την κυβέρνηση Τρικούπη δημιουργούν πολιτικές και κοινωνικές εντάσεις. Η αφήγησή της είναι ζωντανή βοηθώντας έτσι τον αναγνώστη να περιπλανηθεί στη Πλατεία Συντάγματος, στους δρόμους της Ερμού και της Πανεπιστημίου αλλά και να βιώσει τον παλμό των Ελληνών για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επιπλέον μαζί με τα πρόσωπα του βιβλίου αναβιώνουν στις σελίδες του σημαντικές προσωπικότητες εκείνης της εποχήςόπως η Σοφία Λασκαρίδου, ο Περικλής Γιαννόπουλος, ο Εμμανουήλ Ροίδης, ο Δηλιγιάννης και ο Χαρίλαος Τρικούπης. Τέλος μέσα από αυτή την ιστορία η Σοφία Δημοπούλου μας παροτρύνει να παραδεχτούμε τα λάθη μας και να αναγνωρίσουμε τα σωσά μας, αποδεικνύοντάς μας έτσι το πως υφαίνετι ουσιστικά ο χρόνος.
Το μυθιστόρημα της Σοφίας Δημοπούλου “Πως υφαίνεται ο χρόνος” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.