Το Πελοποννησιακό Πρακτορείο Ειδήσεων είχε την ιδιαίτερη χαρά να συνομιλήσει με το γνωστό συγγραφέα των Εκδόσεων Κλειδάριθμος, Θοδωρή Δευτό. Ο κος Δευτός αναφέρθηκε στο έναυσμα που το δόθηκε για τη συγγραφή του συγκεκριμένου μυθιστορήματος, για τα συναισθήματα που βίωσε κατά τη συγγραφή του και φυσικά μας αποκάλυψε ότι βρίσκεται στο στάδιο σχεδιασμού του επόμενου μυθιστορήματός του όπου θα έχει ως κύριο θέμα την ιστορία ενός μεγάλου Ελληνικού νησιού.
Ακολουθεί η συνέντευξη
Το Νοέμβριο του 2018 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος με τίτλο «Το πέρασμα αντίκρυ». Θα μπορούσατε να μας κάνετε μια σύντομη περιγραφή των όσων πρόκειται να διαβάσουμε σ’ αυτό;
Το Πέρασμα Αντίκρυ’’ είναι ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, Συγκλονιστικό το χαρακτηρίζουν οι αναγνώστες του, το οποίο αναφέρεται στην Ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου. Εκείνου του κομματιού της Ηπείρου δηλαδή που βρίσκεται στην Αλβανική επικράτεια, γιατί κάποιοι έτσι αποφάσισαν.
Η ιστορία του βιβλίου ξεκινάει με την περιπέτεια που έζησαν πέντε νεαροί Βορειοηπειρώτες που πήραν το 1955 την μεγάλη απόφαση να δραπετεύσουν από τον παράδεισο του Ενβέρ Χότζα, του πιο σκληρού κομμουνιστή ηγέτη της Ευρώπης κατά δήλωση του αείμνηστου Γρ. Φράκου τ. Γ.Γρ του ΚΚΕ.
Όμως στην προσπάθεια διαφυγής των πέντε νέων προς την μητέρα Ελλάδα, η τύχη δεν ήταν με το μέρος τους. Έπεσαν πάνω σε μια Αλβανική περίπολο και έγινε μακελειό. Ένας από αυτούς κατάφερε να διαφύγει και να περάσει αντίκρυ. Ήταν ο Οδυσσέας Ντάικος. Πήγε στην Αμερική, δούλεψε, έκανε περιουσία, αλλά το μαράζι τον έτρωγε τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια για την τύχη των δικών του σε αυτό το σκληρό, το ανελεύθερο καθεστώς.
Μέχρι που ένα βράδυ σπίτι γύρισε αργά και είδε στην τηλεόραση τους Ανατολικογερμανούς να γκρεμίζουν το τείχος του Βερολίνου. Πήρε το πρώτο αεροπλάνο και έφτασε στην πατρίδα με κατεύθυνση τα Ελληνοαλβανικά σύνορα, το φυλάκιο της Κακκαβιάς.
Εκεί συνάντησε μια απρόσμενη εικόνα. Πάνω από δέκα χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούσαν να βρούνε συγγενείς, χωριανούς, να μάθουν τι έγινε τα 45 χρόνια της στυγνής δικτατορίας.
Είχε την καλή τύχη να συναντήσει την αδελφή του την Γόνη και από εκεί και μετά αρχίζει μια τρομερή αφήγηση που σπάει κόκκαλα, ραγίζει ψυχές, πλημμυρίζει τα μάτια και βάζει φωτιά στα συναισθήματα!
Ποιο ήταν το έναυσμα για τη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;
Η καταγωγή μου και η αδικία που αισθάνομαι, από την εγκατάλειψη μιας κραταιάς Ελληνικής μειονότητας τετρακοσίων περίπου χιλιάδων γηγενών Ελλήνων για 45 ολόκληρα χρόνια. Πρέπει να σας πω ότι η καταγωγή από την πλευρά του πατέρα μου είναι από την Βόρειο Ήπειρο. Ο πατέρας μου δραπέτευσε από εκεί το 1945, λίγο πριν κλείσουν ερμητικά τα σύνορα. Αυτό το βιβλίο λοιπόν είναι αφιερωμένο σε κείνον, γιατί τόλμησε στα 15 του χρόνια να πάρει μια τόσο μεγάλη απόφαση.
Τι συμβολίζει το «πέρασμα»;
Το Πέρασμα δεν συμβολίζει απλά, ήταν ο μεγάλος , ο διακαής πόθος κι ο καημός χιλιάδων Βορειοηπειρωτών, να περάσουν αντίκρυ. Να έρθουν στην μητέρα πατρίδα, να φιλήσουν το χώμα της, να συναντήσουν τα αδέλφια, τους συγγενείς και κυρίως να ζήσουν υπό καθεστώς ασφάλειας.
Υπήρξε κάποια σκηνή που σας φόρτισε συναισθηματικά κατά τη συγγραφή του;
Πάρα πολλές ήταν οι φορές που άφησα το μολύβι στο γραφείο και βγήκα για να ανάψω τσιγάρο, να με χτυπήσει ο αγέρας, να σκορπίσει τα στενάχωρα συναισθήματα που με μπλόκαραν κυριολεκτικά.
Τι είδους έρευνα πραγματοποιήσατε προκειμένου να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του μυθιστορήματός σας;
Όπως αντιλαμβάνεστε ένα ιστορικό μυθιστόρημα θέλει πολύ καλή μελέτη της ιστορικής περιόδου που πραγματεύεσαι, γιατί σε διαφορετική περίπτωση εύκολα μπορείς να ρεζιλευτείς. Πέρα όμως από την επιβεβλημένη μελέτη, μίλησα με πολλούς ανθρώπους που έζησαν στις πιο σκληρές φυλακές της Αλβανίας, όπως στο Μπορέλι , το Σπατς και μου περιέγραψαν με λεπτομέρειες τα βάσανα που πέρασαν οι μειονοτικοί σε αυτές.
Πόσο δύσκολο ήταν για εσάς να περιγράψετε με τόση λεπτομέρεια τις συνθήκες διαβίωσης της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία του Ενβέρ Χότζα;
Για μένα που είχα μπει στο πετσί του ήρωα μου Οδυσσέα λόγω καταγωγής, ήταν πράγματι πολύ δύσκολο από άποψη συναισθηματική και μόνο.
Πείτε μα για το εξώφυλλο.
Ο εκδοτικός μου οίκος, ο Κλειδάριθμος, μου παρουσίασε τρία προσχέδια εξωφύλλου. Από την αρχή ξεχώρισα το συγκεκριμένο, το οποίο όμως είχε μόνο τα δύο χέρια. Τους πρότεινα να αχνοφαίνεται ένα γιοφύρι, έτσι ώστε να δείχνει το πέρασμα που έδειχναν τα χέρια αλλά και τον τόπο, που ήταν η Ήπειρος. Έτσι και έγινε και είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος γι’ αυτό το εικαστικό αποτέλεσμα.
Πως προέκυψε η συνεργασία σας με τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος;
Ήμουν σε αναζήτηση εκδοτικού οίκου, ένας καλός φίλος μου μίλησε με θερμά λόγια για τον Κλειδάρθμο και τα αναπτυξιακά του σχέδια, κι έτσι αποφάσισα να τους επισκεφτώ. Νομίζω ότι πολύ γρήγορα καταλήξαμε σε συμφωνία και χαίρω γιατί έχουμε μια πολύ καλή και αποδοτική επαγγελματική σχέση.
Διαβάζετε τις κριτικές των βιβλίων σας; Υπάρχει κάποια που σας έχει επηρεάσει είτε αρνητικά είτε θετικά;
Είμαι εξαιρετικά ευτυχής γιατί θα σας πω ότι μέχρι σήμερα έξι σχεδόν μήνες μετά, δεν έχει φτάσει σε μένα ούτε μια αρνητική κριτική, ούτε ένας αρνητικός λόγος ή μια παρατήρηση. Απεναντίας οι κριτικές είναι πολλές φορές τόσο θερμές που με προβληματίζουν και αρχίζω να αναρωτιέμαι, αν όντως είναι τόσο εξαιρετικό όσο μου περιγράφουν το έργο μου. Ενδεικτικά θα σας πω ότι μια φιλόλογος, η κ. Νίτσα Κατσαβρία μου έγραψε: Είμαι στην σελίδα 441 και δεν το τελειώνω, γιατί δεν θα βρω άλλο εφάμιλλο έργο!!! Είναι νομίζω εντυπωσιακό, όταν μάλιστα προέρχεται από μια Φιλόλογο!!!
Ποια συναισθήματα θα θέλατε να βιώσουν οι αναγνώστες σας;
Κατ’ αρχάς οι αναγνώστες θα βιώσουν την συγκίνηση, την έκπληξη, την αγωνία, την χαρά, την περιέργεια. Αλλά πολλοί μου γράφουν ότι είναι οργισμένοι με την στάση της Ελληνικής πολιτείας, που εγκατέλειψε στην τύχη τους 400.000 Έλληνες αδελφούς στην Β. Ήπειρο όπου πέρασαν τα πάνδεινα, όπως και επίσης και για το γεγονός ότι στα σχολικά βιβλία ελάχιστα στοιχεία υπάρχουν για το συγκεκριμένο θέμα.
Ευχαριστώ πολύ γι’ αυτή τη συνέντευξη. Πριν κλείσουμε θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: ποιο θα είναι το επόμενο επαγγελματικό σας βήμα;
Εγώ σας ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία. Μετά από πέντε πολύ επιτυχημένα βιβλία για τις αλησμόνητες πατρίδες, θα ταξιδέψω σε ένα μεγάλο Ελληνικό νησί, για να φωτίσω κορυφαίες στιγμές της ένδοξης ιστορίας του.
Σχετικά άρθρα