Τα εκατό και πλέον έτη από την απελευθέρωση της Χαλκιδικής και μάλιστα από τη γνωστή μάχη του Αγίου Προδρόμου στις 18 προς 19 Οκτωβρίου 1912 εορτάστηκαν με τη δέουσα μεγαλοπρέπεια και τις ανάλογες τιμές στην ομώνυμη Κωμόπολη της Χαλκιδικής.
Το αρχοντικό χωριό του Αγίου Προδρόμου ντύθηκε στα γαλανόλευκα εθνικά χρώματα για να τιμήσει τους ήρωές του που έπεσαν πολεμώντας τον οθωμανικό ζυγό και με το αίμα τούς απελευθέρωσαν τον τόπο.
Παρών στη σεμνή και συνάμα λαμπρή εκδήλωση ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. π. Λεόντιο Καρίκα, τους Διακόνους π. Εφραίμ Τσόλη και π. Γεώργιο Κυριάκου και τον ακάματο και πολυτάλαντο Εφημέριο του Αγίου Προδρόμου Παν. Αρχιμ. π. Δωρόθεο Ζέρβα.
Τον τόνο της ημέρας έδωσαν τα νιάτα της Κωμοπόλεως ντυμένα με εθνικές παραδοσιακές στολές και η πολυπληθής παρουσία του φιλόχριστου Λαού στον ιστορικό Ιερό Ναό της Παναγίας Αγίου Προδρόμου, με επικεφαλής τους Βουλευτές Χαλκιδικής κ. Γεώργιο Βαγιωνά και κα. Σωτηρία Βλάχου, τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ιωάννη Σιμώνη, τον αντιδήμαρχο Πολυγύρου κ. Δημήτριο Ζαγγίλα, τον Περιφερειακό Σύμβουλο Κ. Μακεδονίας κ. Στυλιανό Βαλιανό και τους προέδρους των Τοπικών Συμβουλίων Γαλατίστης κ. Εμμανουήλ Σειρά και Αγίου Προδρόμου κ. Στυλιανό Γεωργακούδη.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του, αναφερθείς επ’ ολίγον στα ελευθέρια της Κωμοπόλεως, ανέλυσε από την Ευαγγελική Περικοπή τον λεγόμενο χρυσούν κανόνα της κοινωνικής ζωής της Κυριακής Β’ Λουκά (Λουκ. στ’ 31-36) «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως».
Παρετήρησε ο ομιλητής ότι ο Νόμος αυτός που βγήκε από το πανάσπιλο στόμα του Κυρίου αποτελεί φωτεινό οδηγό της συνειδήσεως, ζυγαριά αψευδή της ανθρώπινης υποστάσεως και συνάμα είναι απλούς, σαφής και σύντομος, αποτελώντας το Α και το Ω της κοινωνικής και ατομικής αρμονίας.
Διερμηνεύοντας ο Σεβασμιώτατος τη μεγαλωσύνη του Νόμου αυτού είπε ότι πρώτα απ’ όλα είναι Νόμος τάξεως, ο οποίος δεν επιβάλλεται αναγκαστικά, αλλά αναβλαστάνει μέσα από τα τρίσβαθα της ανθρώπινης ψυχής.
Νόμος, που δεν εξέρχεται από υπουργικούς νόες και καρέκλες, αλλά εκπορεύεται από την καρδιά, γι’ αυτό και τη μαγνητίζει. Εκεί στηρίζει τη δύναμή του και την επιτυχία του.
Γιατί όταν ο άνθρωπος πεισθή για την ορθότητα και την κοινωνική αναγκαιότητα του Νόμου αυτού, τότε θα τον εφαρμόσει και θα τον τιμήσει, περιφρουρώντας τη ζωή, την τιμή και την περιουσία του κοινωνικού συνόλου.
Συνεχίζοντας ο ομιλητής παρετήρησε επιπλέον ότι ο Νόμος αυτός, είναι Νόμος Δικαιοσύνης, που απευθύνεται και στον προϊστάμενο και στον υφιστάμενο, και στον εργοδότη και στον εργάτη. Γι’ αυτό ο Νόμος αυτός είναι αμφοτεροβαρής.
Απευθυνόμενος στον εργοδότη του ζητεί να πάρει τη θέση του εργάτη και τώρα που είναι προϊστάμενος να χορηγήσει στον υφιστάμενό του αυτά που ο ίδιος θα απαιτούσε από εκείνον, δηλαδή δίκαιη αμοιβή της εργασίας του και αναγνώριση των δικαιωμάτων του.
Συνάμα απευθύνεται και στον εργάτη και του ζητεί να πάρει τη θέση του προϊσταμένου του και να προσφέρει σε εκείνον τώρα που είναι υφιστάμενος αυτά που ο προϊστάμενός του θα απαιτούσε, δηλαδή ειλικρίνεια, τιμιότητα, ευθύτητα, εργατικότητα.
Έτσι λοιπόν θα αμβλυνθούν οι οξύτητες, θα σιγήσουν τα πάθη, θα κοπάσουν οι αγώνες, θα παύσουν οι αιματηροί ανταγωνισμοί και κυρίως θα σβήσει η αντιπαράθεση των κοινωνικών τάξεων, κάτι που στο παρελθόν δημιούργησε κοινωνικές ρήξεις, επαναστάσεις και πότισε με αίματα τη γη.
Τέλος, ο Δεσπότης είπε ότι ο ως άνω Νόμος του Κυρίου είναι Νόμος αγάπης, επάνω στην οποία βασίζεται ολόκληρη η δύναμις Του.
Ο Χριστιανισμός στήριξε το μυστικό του λυτρωμού του ανθρώπου στην καινούργια εντολή της αγάπης, λυτρωμού από τους δύο μεγάλους κοινωνικούς εφιάλτες: από την πλουτοκρατία, τη μάστιγα της αστικής Κοινωνίας, και από την πτωχοκρατία, το σαράκι της νέας εποχής μας.
Μόνο η αλληλεγγύη του ατόμου προς το σύνολο, της προσωπικότητας προς την ολότητα, μπορεί να επαναφέρει τη διασαλευμένη αρμονία στην εποχή μας.
Και τούτο γιατί με το Νόμο αυτό μπορεί να αποκεφαλιστεί το τέρας του υλισμού, που με τις δύο ολέθριες κεφαλές του, το έγκλημα δηλαδή και την εκμετάλλευση, κατατρώει τα σπλάγχνα του σύγχρονου Προμηθέα.
Και κατέληξε ο Μητροπολίτης της Χαλκιδικής: «Μόνο με το Νόμο αυτό η πλουτοκρατία μπορεί να γίνει Λαός και ο Λαός πλουτοκρατία. Όταν το Κεφάλαιο πάρει τη θέση του υπαλλήλου και οι υπάλληλοι νιώσουν τις πίκρες του Κεφαλαίου, όταν η αγροτιά γίνει αστός και οι αστοί αισθανθούν τους καημούς του αγρότη, τότε μόνο η κοινωνία θα επανακτήσει τη γαλήνη της!»
Τον πανηγυρικό της ημέρας εξεφώνησε, στη Δοξολογία που επακολούθησε της Θείας Λειτουργίας, η Φιλόλογος Καθηγήτρια του Λυκείου Πολυγύρου, ερίτιμος κα. Μαρία Καραπατάκη.
Αναφέρθηκε διεξοδικά στον αιματηρό μακεδονικό αγώνα για την απελευθέρωση από τους Τούρκους και τις βουλημίες των Βουλγάρων και απετύπωσε από στήθους, ως εις ζωγραφικό πίνακα, τον αγώνα της μάχης του Αγίου Προδρόμου, κατά τη 18η – 19η Οκτωβρίου 1912, που σκοπό είχε να περιφρουρήσει την τιμή, τη ζωή, την περιουσία και να κατοχυρώσει την ελευθερία του Έλληνα.
Στη συνέχεια εψάλη Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών που έπεσαν στη μάχη, κατατέθησαν στέφανοι και ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος παρουσίασε παραδοσιακούς χορούς.
romfea.gr