Αν σας έλεγα ότι σκότωσα έναν άνθρωπο με μια ματιά, θα καθόσασταν να ακούσετε την υπόλοιπη ιστορία; Τον λόγο, τον τρόπο, τι συνέβη μετά; Ή θα τρέχατε μακριά μου, μακριά από αυτό τον διάστικτο καθρέφτη, από αυτό το σώμα με την παράδοξη σάρκα;
Πάνε τέσσερα χρόνια από τότε που η Μέδουσα μπήκε στο στόχαστρο του θεού Ποσειδώνα επειδή είχε την ατυχία να είναι όμορφη και τιμωρήθηκε άδικα από την θεά Αθηνά. Τέσσερα χρόνια όταν αυτή και οι δύο αθάνατες αδερφές της αυτοεξορίστηκαν σε ένα απομακρυσμένο και έρημο νησί για να γλυτώσουν από την κατακραυγή των συγχωριανών τους. Μόνη συντροφιά της σε εκείνο τον έρημο τόπο οι αβάσταχτες σκέψεις της για την τιμωρία της και ο αγαπημένος της σκύλος, ο Ασήμης, που την ακολουθεί πιστά όπου κι αν βρίσκεται. Ώσπου, μια μέρα εμφανίζεται αναπάντεχα στις όχθες του νησιού της ένα αγόρι, ο Περσέας, με τον σκύλο του. Η Μέδουσα για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια απομόνωσης θα νιώσει αναπάντεχη χαρά και ελπίζει πως τα όνειρά της θα γίνουν πραγματικότητα, πως επιτέλους θα αποκτήσει ένα φίλο.
Η Μέδουσα αβέβαιη για το πως θα αντιδράσει ο νεοφερμένος απέναντι στην εμφάνιση της, τον προσεγγίζει πίσω από την ασφάλεια που της προσφέρουν οι βράχοι της σπηλιάς της. Μην έχοντας σκοπό να του αποκαλύψει ποια πραγματικά είναι και φοβούμενη μη το βάλει στα πόδια ο Περσέας του συστήνεται ως «Μερίνα». Οι δυο νέοι έχοντας ένα βράχο να τους χωρίζει και μόνο υπό το φως της ημέρας, αρχίζουν να μοιράζονται τις ιστορίες τους και τις περιπέτειές του, ενώ μέρα με τη μέρα έρχονται ολοένα και πιο κοντά. Μόνο που σε αυτή την ιδιαίτερη φιλία υπάρχει ένα αγκάθι, ο Περσέας αγνοεί τη πραγματική ταυτότητα της Μέδουσας και η Μέδουσα τις πραγματικές προθέσεις του Περσέα πίσω από την άφιξή του στο νησί της. Όμως, όσο εξελίσσεται αυτή η σχέση και αποκαλύπτονται επίπονα μυστικά, οι δύο νέοι καλούνται να πάρουν αποφάσεις που θα αλλάξουν για πάντα τις ζωές τους.
Θα μπορούσες να μου πάρεις τα χέρια και τα πόδια, το σώμα και το στήθος μου· θα μπορούσες να μου κόψεις το κεφάλι και πάλι να μη δώσεις τέλος στον μύθο μου. Δεν θα βρείτε την απάντησή μου στο αίνιγμα ενός πετρωμένου ποδιού, δεν θα με βρείτε στα φίδια μου. Δεν θα με βρείτε στις πράξεις μου ούτε σε ποιήματα γραμμένα από άντρες που έχουν πεθάνει εδώ και καιρό. Όμως θα με βρείτε όταν θα με χρειάζεστε, όταν ο άνεμος ακούει την κραυγή κάποιας γυναίκας και φουσκώνει τα πανιά μου.
Όλοι ξέρουμε την ιστορία της Μέδουσας και σίγουρα έχουμε διαβάσει για αυτή τη τερατόμορφη γυναίκα, η οποία είχε φίδια αντί για μαλλιά και πέτρωνε όποιον τύχαινε με ένα μόνο βλέμμα της. Όμως πόσα γνωρίζουμε πέρα από την εκδοχή που συναντάμε στον μύθο του Περσέα; Ποια γεγονότα συνέβαλαν στη τραγική της μεταμόρφωση; Εδώ λοιπόν έρχεται η Jessie Burton να δώσει τη δική της ερμηνεία στον γνωστό μύθο. Σε αυτή την εκδοχή η συγγραφέας δεν παρουσιάζει τη Μέδουσα ως κακόβουλο τέρας αλλά ως μια νεαρή γυναίκα με συναισθήματα και ευαισθησίες που άθελά της τράβηξε τη προσοχή του Ποσειδώνα και η Αθηνά τη τιμώρησε γι’ αυτό. Μέσα από την αφήγηση, η Μέδουσα μεταμορφώνεται σταδιακά από θύμα που καταριέται την ομορφιά σε μια ισχυρή και διεκδικητική προσωπικότητα, μια προσωπικότητα που αντιπροσωπεύει κάθε γυναίκα που έχει υποστεί κακοποίηση. Η γραφή της Burton είναι ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη, γεμάτη λυρισμό με έντονη απεικόνιση των συναισθημάτων και των τοπίων. Καταφέρνει να συνδυάσει το ποιητικό ύφος με τη μυθολογική αφήγηση, προσφέροντας έτσι στον αναγνώστη τροφή για σκέψη ενώ η εικονογράφηση της Olivia Lomenech Gill ενισχύει ακόμα περισσότερο τη διάσταση της ιστορίας και προσθέτει βάθος στην αφήγηση, λειτουργώντας σαν ένα επιπλέον στρώμα στην ερμηνεία του μύθου. Συνοψίζοντας, η «Μέδουσα» δεν απευθύνεται σε όσους αγαπούν την σύγχρονη επανερμηνεία κλασσικών μύθων αλλά και σε αυτούς που αγαπούν χαρακτήρες με ψυχολογικό βάθος που ξεπερνούν τα εμπόδια που παρουσιάζονται μπροστά τους.
Το μυθιστόρημα της Jessie Burton «Μέδουσα» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.