Την ερχόμενη Κυριακή, οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο απεργούν πανελλαδικά ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και την πλήρη «απελευθέρωση» του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων.
Πρόκειται για «μεταρρυθμίσεις» που δρομολογήθηκαν με νόμους προηγούμενων κυβερνήσεων και επεκτείνονται τώρα με την Υπουργική Απόφαση για τη λειτουργία των καταστημάτων 32 Κυριακές το χρόνο, στις περιοχές που χαρακτηρίζονται «τουριστικές».
Η συγκεκριμένη ρύθμιση ήταν «προαπαιτούμενο» για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», η οποία χαιρετίστηκε απ’ όλους τους εργοδοτικούς φορείς ως «καθοριστικό βήμα προς την ανάκαμψη της οικονομίας».
Στον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων συμμετέχουν αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, οι οποίοι αποδεκατίζονται από την πολιτική της «απελευθέρωσης» του ωραρίου στο λιανεμπόριο.
Αντίστροφα, κερδισμένοι θα βγουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που θα συγκεντρώσουν ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι του τζίρου στην αγορά, όπως έγινε και σε προηγούμενα στάδια της πορείας προς την πλήρη κατάργηση της αργίας της Κυριακής.
Κλαδικά σωματεία και Επιτροπές Αγώνα των εμποροϋπαλλήλων, μαζί με Συλλόγους και Ενώσεις των ΕΒΕ, προβάλλουν το αίτημα για νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας. Μπροστά στην απεργία της Κυριακής, καλούν τους εργαζόμενους όλων των κλάδων και τους αυτοαπασχολούμενους που δραστηριοποιούνται σε άλλους τομείς, να στηρίξουν έμπρακτα τον αγώνα τους, προειδοποιώντας ότι η πλήρης «απελευθέρωση» του ωραρίου αργά ή γρήγορα θα χτυπήσει και τη δική τους πόρτα.
Τους καλούν επίσης να διαχωριστούν από τον κουρνιαχτό που σηκώνει ενάντια στη νομοθεσία για την κυριακάτικη αργία μερίδα των εργοδοτών, με τη στήριξη της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ).
Η πλειοψηφία αυτή, σε συνεργασία με την ΕΣΕΕ και την ΓΣΕΒΕΕ, ετοιμάζονται να καταθέσουν κοινή προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας ενάντια στην πρόσφατη Υπουργική Απόφαση, επειδή πλήττει και ένα τμήμα των μεσαίων εμπόρων, για τους οποίους θα γίνει ακόμα πιο δύσκολος ο ανταγωνισμός με τις μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις.
Θυμίζουμε ότι οι ίδιες οργανώσεις είχαν προσφύγει στο ΣτΕ και παλιότερα, ενάντια σε ρύθμιση για την κυριακάτικη αργία που είχε φέρει η προηγούμενη κυβέρνηση, με το επιχείρημα ότι προκαλεί στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό και αγνοεί τις προτάσεις των «φορέων της αγοράς».
Είναι φανερό ότι οι ενστάσεις των εργοδοτικών ενώσεων, που σιγοντάρει η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ, αφορούν τον τρόπο που προωθείται η «απελευθέρωση» της λειτουργίας των καταστημάτων και καμιά σχέση δεν έχει με το δίκαιο αίτημα των εργαζομένων για νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.
Αλλωστε, αντιρρήσεις για τον τρόπο που μεθοδεύεται η πλήρης κατάργηση της αργίας της Κυριακής έχουν και οι μεγαλέμποροι, οι οποίοι, με ανακοίνωση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Λιανικής Πωλήσεως Ελλάδος (ΣΕΛΠΕ), κατηγορούν την κυβέρνηση ότι τα κριτήρια που παραθέτει στην Υπουργική Απόφαση είναι πρόχειρα διατυπωμένα, υπονομεύουν τον ανταγωνισμό και έχουν σαν αποτέλεσμα «να χάνεται η ουσία της αναγκαιότητας ολοκλήρωσης των διαρθρωτικών αλλαγών».
Απαιτούν μάλιστα να καταργηθεί για όλους και παντού η αργία της Κυριακής, τακτική που έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν «de facto» από μόνοι τους σε ορισμένες περιοχές, όπως καταγγέλλουν σωματεία των εργαζομένων.
Από την «απελευθέρωση» του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και τους όρους με τους οποίους θα πραγματοποιηθεί, η εκμετάλλευση των εργαζομένων στο Εμπόριο θα ενταθεί και χιλιάδες ακόμα αυτοαπασχολούμενοι θα εξαφανιστούν από τον χάρτη. Πραγματική διέξοδος για αυτούς μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από τον κοινό αγώνα, το δυνάμωμα της συμμαχίας τους, την ενίσχυση των αντικαπιταλιστικών – αντιμονοπωλιακών χαρακτηριστικών της πάλης τους. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση είναι ανάγκη να συμβάλει και η απεργία της Κυριακής.